Postanowienie SN z dnia 7 lipca 2006 r. sygn. III KK 456/05
1. Przepis art. 170 § 1 k.p.k. w odniesieniu do dowodu z opinii biegłego może mieć zastosowanie jedynie przy rozpoznawaniu pierwszego w sprawie wniosku o powołanie ekspertów, których dotąd nie powołano, albo wniosku o powołanie biegłego odnośnie zupełnie innego przedmiotu opinii niż ten, którego dotyczy złożona już ekspertyza.
2. Strona przedstawiająca wniosek o wezwanie eksperta w celu jego przesłuchania powinna wykazać, w jakim zakresie złożona na piśmie opinia jest niepełna lub niejasna czy wewnętrznie sprzeczna albo na czym polega jej sprzeczność z inną opinią wydaną w tej sprawie, a więc uprawdopodobnić zaistnienie sytuacji wskazanych w art. 201 k.p.k. Samo ogólne stwierdzenie, że wnioskodawca chce uzyskać informacje odnośnie określonych okoliczności, o których mowa w opinii. nie spełnia wymogów uwzględnienia takiego wniosku i wezwania biegłego lub biegłych na rozprawę.
Przewodniczący: sędzia SN M. Sokołowski.
Sędziowie SN: T. Grzegorczyk (sprawozdawca), P. Hofmański.
Prokurator Prokuratury Krajowej: J. Piechota.
Sąd Najwyższy w sprawie Henryka G., skazanego z art. 286 § 1 i art. 270 § 1 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 7 lipca 2006 r., kasacji, wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich na korzyść skazanego od wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 4 listopada 2004 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 14 maja 2004 r.
oddalił kasację (...).
Z uzasadnienia:
Henryk G. został, wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 14 maja 2004 r., uznany za winnego tego, „że w dniu 8 lipca 2002 r., działając nie-umyślnie naraził Czesława K. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia w ten sposób, że jako lekarz dyżurny (...), na którym ciążył obowiązek opieki nad w/w pacjentem, nie rozpoznał u niego świeżego zawału mięśnia sercowego powikłanego wstrząsem kardiogennym, pomimo iż badania elektrokardiograficzne wykazywały cechy takiego zawału i nie podjął prawidłowego leczenia oraz decyzji o jego umieszczeniu w Oddziale Intensywnej Terapii, przy czym skutkiem nierozpoznania u pacjenta świeżego zawału było przeniesienie go do Oddziału Chirurgii, gdzie niezasadnie poddano go zabiegowi operacyjnemu”, tj. przestępstwa z art. 160 § 3 k.k., i skazany za to na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat. W apelacji obrońcy oskarżonego od tego wyroku podniesiono - poza zarzutem obrazy art. 2 § 2, art. 4, 5, 410 i 424 k.p.k. oraz błędu w ustaleniach faktycznych - także obrazę art. 170 § 1 i 2 k.p.k., przez bezzasadne oddalenie wniosku o powołanie nowych biegłych oraz wniosku o przesłuchanie biegłych na rozprawie. Po jej rozpoznaniu Sąd Okręgowy w B., wyrokiem z dnia 4 listopada 2004 r., zaskarżone orzeczenie utrzymał w mocy, uznając m.in. za prawidłowe oddalenie wskazanych wniosków.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
