Postanowienie SN z dnia 5 grudnia 2005 r. sygn. IV KK 298/05
Nie jest tak, że art. 6 ust. 3 lit. d Konwencji może być interpretowany jako samoistna gwarancja dla każdego oskarżonego, iż na rozprawie zawsze zostaną przesłuchani świadkowie oskarżenia (w szczególności ci, których zeznania mają znaczenie podstawowe), a odstąpienie od takiej czynności, wprost prowadzi do rażącego naruszenia tego przepisu. Nie można go odrywać od całego kontekstu regulacji przewidzianej w art. 6 Konwencji, generalnie określającego standardy rzetelnego procesu. Europejski Trybunał Praw Człowieka wprost wskazywał na to, że to prawo krajowe reguluje kwestie dopuszczalności dowodów, a "zadaniem Trybunału nie jest rozstrzygnięcie, czy zeznania świadka zostały prawidłowo dopuszczone jako dowód, lecz raczej ocena, czy postępowanie jako całość, włącznie ze sposobem uzyskiwania materiału dowodowego, było rzetelne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
