Postanowienie SN z dnia 5 października 2005 r. sygn. II KK 139/05
Podejrzany nie bierze udziału w posiedzeniu tylko wówczas, jeżeli z opinii biegłych wynika, że byłoby to niewskazane, wszakże i wówczas sąd może uznać jego udział w tej czynności za konieczny.
Z uzasadnienia
(...) z opinii sądowo - psychiatrycznej, uzyskanej w toku postępowania przygotowawczego, wynika, iż podejrzana w czasie popełnienia zarzucanych jej czynów nie mogła rozpoznać ich znaczenia ani pokierować swoim postępowaniem, prokurator wystąpił do właściwego sądu o umorzenie postępowania i zastosowanie wobec Krystyny W. środka zabezpieczającego w postaci umieszczenia jej w szpitalu psychiatrycznym. Tryb postępowania w przedmiocie takiego wniosku został uregulowany w art. 354 k.p.k. W pkt 2 tego przepisu opisano dwa sposoby procedowania, zależne od tego czy sprawa będzie rozpoznawana na rozprawie czy na posiedzeniu. Uwzględniając realia sprawy skupić się trzeba się na wymaganiach procesowych związanych z rozpoznaniem wniosku na posiedzeniu. Podstawowym warunkiem rozpoznania sprawy w tym trybie jest uznanie przez prezesa sądu celowości rozpoznania sprawy na posiedzeniu, co winno przybrać formę stosownego zarządzenia (...). Z omawianego przepisu wynika także, że - co do zasady - w posiedzeniu biorą udział: prokurator, obrońca i podejrzany. Podejrzany nie bierze udziału w posiedzeniu tylko wówczas, jeżeli z opinii biegłych wynika, że byłoby to niewskazane, wszakże i wówczas sąd może uznać jego udział w tej czynności za konieczny. Druga z wymienionych ewentualności w rozważanej sprawie jednak nie zachodzi, bowiem w pkt 3 opinii sądowo - psychiatrycznej biegli stwierdzili, że Krystyna W. może uczestniczyć w toczącym się postępowaniu. Wyklucza to możliwość przyjęcia, że według biegłych, udział podejrzanej w posiedzeniu byłby niewskazany. Fakt ten, w zestawieniu z treścią art. 54 pkt 2 zdanie pierwsze k.p.k. prowadzi do oczywistego wniosku, że udział podejrzanej w posiedzeniu był obowiązkowy. Kategoryczny zapis „rozpoznanie sprawy na posiedzeniu z udziałem prokuratora, obrońcy i podejrzanego” wyklucza możliwość rozpoznania sprawy w tym trybie pod nieobecność któregokolwiek z wymienionych podmiotów. Treść protokołu posiedzenia sądu z 2 grudnia 2003 r. dowodzi, iż czynność ta przeprowadzona została pod nieobecność podejrzanej, co w zestawieniu z przepisami art. 439 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z art. 71 § 3 k.p.k. pozwala na stwierdzenie, że wydanie zaskarżonego orzeczenia poprzedzone zostało rażącym naruszeniem prawa procesowego, mającym charakter bezwzględnego powodu odwoławczego. Konsekwencją tego stanu rzeczy stała się konieczność uchylenia zaskarżonego postanowienia, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów. Jest oczywiste, że zaistniałe uchybienie pociągało za sobą konieczność uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości, bowiem zastosowanie środka zabezpieczającego jest nierozerwalnie związane z wcześniejszym umorzeniem postępowania, przy przesądzeniu sprawstwa podejrzanego w zakresie zarzucanych mu czynów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
