Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2005 r. sygn. I UK 134/04

Zarzut naruszenia § 339 i § 340 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 listopada 1987 r. - Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych (Dz.U. Nr 38, poz. 218 ze zm.) nie może samodzielnie stanowić podstawy kasacji określonej w art. 393¹ pkt 2 k.p.c.

Przewodniczący SSN Herbert Szurgacz

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2005 r. sprawy z wniosku Wandy T. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w N.S. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 11 lutego 2004 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 11 lutego 2004 r. [...] oddalił apelację Wandy T. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 16 października 2002 r. [...], oddalającego jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w N.S. z dnia 31 października 2001 r, odmawiającej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i ich prawna ocena. Wanda T., z zawodu salowa, pozostawała w zatrudnieniu od 24 stycznia 1972 r. do 15 września 1997 r. W okresie od 16 września 1997 r. do 10 września 1998 r. pobierała świadczenie rehabilitacyjne, a od 9 grudnia 1998 r. do 8 grudnia 1999 r. zasiłek dla bezrobotnych. W dniu 10 września 1998 r. ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. Decyzją z 13 listopada 1998 r. organ rentowy odmówił wnioskodawczyni prawa do tego świadczenia, a Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie wyrokiem z dnia 31 stycznia 2000 r. oddalił jej odwołanie od tej decyzji. W dniu 9 października 2001 r. Wanda T. ponownie złożyła wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. Decyzją z dnia 31 października 2001 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w N.S. odmówił jej prawa do renty, ponieważ nie spełniała ustawowych warunków jego nabycia. Ubezpieczenie Wandy T. ustało z dniem 8 grudnia 1999 r., a orzeczeniem Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych została uznana za częściowo niezdolną do pracy od 24 października 2001 r. okresowo do stycznia 2002 r. Niezdolność wnioskodawczyni do pracy nie powstała zatem w okresach, o których stanowi art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), powoływanej dalej jako „ustawa”, ani w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się