Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 23 listopada 2005 r. sygn. III BZP 2/05
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Walerian Sanetra (przewodniczący) SSN Teresa Flemming-Kulesza SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)
SSN Jacek Gudowski
SSN Roman Kuczyński
SSN Barbara Myszka
SSN Henryk Pietrzkowski (sprawozdawca, uzasadnienie)
Protokolant Dominik Wajda
z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Iwony Kaszczyszyn
w sprawie z powództwa Włodzimierza P
przeciwko Fabryce Opakowań Kosmetycznych "P" S.A. w Ł
o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia warunków płacy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 listopada 2005 r.,
zagadnienia prawnego przekazanego przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego postanowieniem z dnia 27 lipca 2005 r., sygn. akt III BP 4/05:
"czy Skarb Państwa - prezes właściwego sądu jest stroną w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia?"
podjął uchwałę:
Skarb Państwa nie jest stroną w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia i nadał jej moc zasady prawnej.
Uzasadnienie
Przedstawione do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi Sądu Najwyższego zagadnienie prawne wyłoniło się przy rozpoznawaniu skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Siedlcach, który stał się prawomocny w dniu 16 marca 2004 r.
Skład orzekający Sądu Najwyższego, uzasadniając przedstawione do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne, podkreślił, że na rzecz poglądu prawnego, według którego Skarb Państwa - prezes właściwego sądu powinien uczestniczyć w charakterze strony w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (dalej określanej także jako „skarga” lub „skarga na bezprawność”), przemawiają argumenty wypływające przede wszystkim z funkcji, jaką w systemie prawnym pełni skarga. Sąd Najwyższy wskazał, że orzeczenie stwierdzające niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia stanowi prejudykat umożliwiający stronie, zgodnie z art.417 § 2 k.c., wystąpienie do sądu z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o naprawienie szkody wyrządzonej tym orzeczeniem. Skarb Państwa ma więc interes prawny, aby uczestniczyć w postępowaniu wszczętym skargą i podejmować czynności procesowe zmierzające do odmowy przyjęcia skargi do rozpoznania lub jej oddalenia, zwłaszcza, że od przeciwnika, który występował w postępowaniu zakończonym prawomocnym orzeczeniem, którego skarga dotyczy, takiej aktywności procesowej nie należy się spodziewać. Przyjęcie skargi do rozpoznania, a nawet ewentualne jej uwzględnienie nie ma bowiem znaczenia z punktu widzenia jego interesu prawnego, skoro uwzględnienie skargi nie prowadzi ani do uchylenia, ani do zmiany zaskarżonego skargą prawomocnego orzeczenia, nie stwarza także dla strony, która skargę wniosła podstawy do dochodzenia jakichkolwiek roszczeń od tegoż przeciwnika. Stworzenie Skarbowi Państwa możliwości udziału w postępowaniu ze skargi na bezprawność mogłoby nastąpić przez zastosowanie - zgodnie z zasadami wnioskowania z analogii prawa - odpowiednio przepisów o interwencji ubocznej (art. 76 w zw. z art. 424 i art. 398 oraz art. 391 § 1 k.p.c.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
