Wyrok SN z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn. I PK 218/04

Przy stwierdzeniu choroby zawodowej może być uwzględniane jedynie działanie substancji wymienionych w obowiązujących aktach wykonawczych wydanych z upoważnienia przepisów Kodeksu pracy, a katalog chorób zawo­dowych nie może być poszerzany w drodze wnioskowań z innych powszechnie obowiązujących przepisów prawa.

Przewodniczący SSN Maria Tyszel,

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (spra­wozdawca), Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2005 r. sprawy z wniosku Czesławy T. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w T.M. o rentę rodzinną w związku z chorobą zawodową, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 28 kwietnia 2004 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi, po rozpozna­niu sprawy z wniosku Czesławy T. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w T.M., wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2004 r. [...] oddalił apelację wnio­skodawczyni od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 3 października 2002 r. [...], na mocy którego oddalono odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 11 sierpnia 2000 r., odmawiającej jej ustalenia prawa do renty rodzinnej na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.).

W motywach tego rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny, po przeprowadzeniu uzupełniającego dowodu z opinii Instytutu Medycyny Pracy w Ł. oraz z przesłuchania Ewy W.-K., przejął jako własne ustalenia faktyczne poczynione w postępowaniu w pierwszej instancji i podzielił ich prawną kwalifikację. Wnioskodawczyni, uprawniona do renty rodzinnej po zmarłym mężu Marianie T., domagała się ustalenia na podsta­wie ustawy wypadkowej prawa do renty rodzinnej. Marian T. pracował w latach 1952 - 1986 w Zakładach Włókien Chemicznych „C.-W.” w T.M. Od 1981 r. był zaliczony do trzeciej grupy inwalidów z powodu choroby wieńcowej. Od lipca 1985 r. pobierał wcześniejszą emeryturę. Decyzją z dnia 14 lipca 1997 r. Państwowy Terenowy In­spektor Sanitarny stwierdził chorobę zawodową - przewlekłe zatrucie rozpuszczalni­kami organicznymi pod postacią encefalopatii z zespołem psychoorganicznym, ustalając narażenie zawodowe na działanie CS2, trójchloroetylenu benzenu i nafty. Od sierpnia 1997 r. została mu przyznana renta inwalidzka według drugiej grupy in­walidów w związku z chorobą zawodową, wypłacana w zbiegu z emeryturą. Od maja 2000 r. pobierał on dodatek pielęgnacyjny z powodu niezdolności do pracy spowo­dowanej ogólnym stanem zdrowia.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się