Uchwała SN z dnia 10 listopada 2005 r. sygn. III CZP 80/05
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Domińczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Antoni Górski
Protokolant Bożena Nowicka
w sprawie z powództwa Bogusławy K.
przeciwko Rzeszowskiemu Zakładowi Energetycznemu S.A. w R.
o zapłatę,
po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym
w dniu 10 listopada 2005 r.,
zagadnienia prawnego przedstawionego
przez Sąd Okręgowy w Krośnie
postanowieniem z dnia 17 maja 2005 r.,
„Czy rozpoznanie sprawy o odszkodowanie za korzystanie przez Zakład Energetyczny z cudzej nieruchomości, w formie usytuowania na tej nieruchomości słupów linii energetycznej w oparciu o uprawnienie wynikające z art. 4 ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli (Dz. U. Nr 28 poz. 256 z 1950 r.) - należy do drogi sądowej ?”
podjął uchwałę:
Rozpoznanie sprawy o należność za korzystanie przez Zakład Energetyczny z urządzenia zainstalowanego na cudzej nieruchomości, w wykonaniu uprawnienia określonego w art. 4 ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli (jedn. tekst Dz.U. z 1954 r. Nr 32, poz.185), należy do drogi sądowej.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2004 r. Sąd Rejonowy w Brzozowie zasądził od pozwanego Zakładu Energetycznego S.A. w R. na rzecz powódki Bogusławy K. 1.577,10 zł tytułem należności za bezumowne korzystanie z dwóch działek, na których pozwany Zakład eksploatuje zainstalowane tam urządzenia energetyczne w postaci słupów, transformatora i napowietrznej linii energetycznej. Według ustaleń Sądu Rejonowego, wymienione urządzenia wzniesione zostały w roku 1969, czyli w okresie realizacji postanowień ustawy z dnia 6 lipca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli (tj. Dz. U. z 1954 r., Nr 32, poz. 135 ze zm.) - dalej zwaną w skrócie: „u.op.e.w.io.” Usytuowanie wskazanych urządzeń ogranicza uprawnienia właścicielskie powódki i czyni pozwany Zakład posiadaczem zależnym obu działek. Powołując się na przepisy art. 230 i 224 § 1 i 2 k.c. Sąd Rejonowy przyjął, że w okolicznościach stanu faktycznego sprawy powódce należy się wynagrodzenie w kwocie 210,28 zł w stosunku rocznym, a za cały okres od daty nabycia działek, tj. od 30 czerwca 1997 r., w wysokości zasądzonej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
