Postanowienie SN z dnia 26 maja 2004 r. sygn. V KK 22/04
Rozpoznanie osoby na podstawie jej głosu jest czynnością prawnie dopuszczalną przez przepisy Kodeksu postępowania karnego i jeżeli polega na identyfikacji głosu „okazywanego” osobie przesłuchiwanej w taki sposób, że ma ona rozpoznać ów głos i przez to tę osobę, po wysłuchaniu odpowiednich kwestii wypowiadanych przez osoby okazywane, stanowi czynność okazania i podlega rygorom przewidzianym w art. 173 k.p.k., jest bowiem okazaniem tej osoby poprzez jej głos w celu rozpoznania.
Przewodniczący: sędzia SN H. Gradzik.
Sędziowie SN: T. Grzegorczyk (sprawozdawca), S. Kosmal.
Prokurator Prokuratury Krajowej: K. Parchimowicz.
Sąd Najwyższy w sprawie Grzegorza S., skazanego z art. 280 § 2 k.k. i innych, po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 26 maja 2004 r., kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 10 lipca 2003 r., zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w S. z dnia 13 lutego 2003 r.,
oddalił kasację (...)
UZASADNIENIE
Grzegorz S. został oskarżony o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 2 pkt 2 w zb. z art. 157 § 1 i art. 280 § 2 k.k. oraz z art. 64 § 2 k.k., a nadto o czyn z art. 190 § 1 k.k. Wyrokiem Sądu Okręgowego w S. z dnia 13 lutego 2003 r., uznano go winnym przestępstwa z art. 190 § 1 k.k., za które orzeczono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz przestępstwa zakwalifikowanego z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 245 k.k. oraz art. 157 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k., a polegającego na tym, że w nocy z 8 na 9 września 2000 r. w R. (...) po uprzednim wybiciu szyby w drzwiach i wyłamaniu rygla zabezpieczającego te drzwi, wszedł do wnętrza domu stanowiącego własność Zbigniewa K., a następnie posiadanym nożem sterroryzował opiekującego się domem Tadeusza M. w ten sposób, że grożąc pozbawieniem życia przyłożył pokrzywdzonemu nóż w okolicę klatki piersiowej i szyi, następnie zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 8 000 zł oraz 35 dolarów USA i łańcuszek ze złota wartości 300 zł na szkodę Zbigniewa K. oraz telefon komórkowy marki Panasonic o wartości 1 000 zł na szkodę Patryka A., a następnie w celu zastraszenia świadka czynu Tadeusza M. groził mu zabójstwem oraz kilkakrotnie uderzył w głowę nieustalonym narzędziem, w wyniku czego stracił on świadomość i doznał obrażeń ciała w postaci 7 rozległych ran tłuczonych powłok głowy z rozległym podbiegnięciem krwawym i uszkodzeniem czepca ścięgnistego, wymagających leczenia operacyjnego, które to obrażenia naruszyły prawidłowe funkcjonowanie ciała pokrzywdzonego na okres znacznie przekraczający 7 dni, za co orzeczono karę 10 lat pobawienia wolności, przyjmując takąż karę także jako karę łączną. Wyrok ten zaskarżyli: prokurator na niekorzyść oskarżonego, zarzucając nieuwzględnienie w kwalifikacji czynu art. 279 § 1 k.k. oraz tego, że oskarżony przewidywał jednak możliwość spowodowania skutku śmiertelnego u pokrzywdzonego, a także obrońca oskarżonego na jego korzyść, podnosząc zarzut obrazy przepisów postępowania oraz błędu w ustaleniach faktycznych. Po rozpoznaniu tych środków odwoławczych, Sąd Apelacyjny w P., wyrokiem z dnia 19 lipca 2003 r., zmienił zaskarżone orzeczenie w ten sposób, że wyeliminował z opisu drugiego z czynów sformułowanie, że oskarżony działał „w celu zastraszenia świadka”, a z jego kwalifikacji prawnej art. 245 k.k., wprowadzając doń art. 279 § 1 k.k. oraz zamiast art. 64 § 1 k.k. - art. 64 § 2 k.k.; poza tym wyrok ten utrzymał w mocy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
