01.04.2004 Obrót gospodarczy

Wyrok SN z dnia 1 kwietnia 2004 r. sygn. III SK 25/04

1. Przepis art. 113 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów nie może być rozumiany w ten sposób, że "nie zezwala na stosowanie przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów po 1 kwietnia 2001 r. jak i przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów do stanów sprzed 1 kwietnia 2001 r." Przepis ten, zgodnie z naturą tego rodzaju przepisów przejściowych, ma charakter procesowy i oznacza jedynie tyle, że postępowanie wszczęte i niezakończone przed dniem 1 kwietnia 2001 r. toczy się na podstawie przepisów obecnie obowiązującej ustawy.

2. Nieuzasadniona odmowa udostępnienia przez Porty Lotnicze należącego doń terenu korporacjom taksówkowym dla świadczenia przez nie obsługi taksówkowej portu lotniczego może być jednakowoż oceniana pod kątem nadużywania pozycji dominującej przez Porty Lotnicze na tak zdefiniowanym rynku produktowym, jednakże pod warunkiem, że Przedsiębiorstwo wykorzystywałoby oddany umownie korporacjom taksówkowym teren i znajdujące się na nim urządzenia na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu obsługi taksówkowej dworca lotniczego. Przedsiębiorstwo nie prowadzi na tym terenie działalności gospodarczej tego rodzaju, a w konsekwencji nie konkuruje na tym rynku z innymi przedsiębiorcami.

Sąd Najwyższy w sprawie z odwołania Przedsiębiorstwa Państwowego „Porty Lotnicze” w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z udziałem zainteresowanych: 1) Stowarzyszenia Transportu Prywatnego „Euro Taxi”, 2) Stowarzyszenia „Warsaw Taxi”, 3) Sylwestra K. i Mirosława S. o ochronę konkurencji, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 1 kwietnia 2004 r., kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 26 marca 2003 r., sygn. akt XVII Ama 35/02, oddala kasację i zasądza od Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na rzecz powoda kwotę 1.800 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty