Wyrok SN z dnia 25 maja 2004 r. sygn. III SK 49/04
Rozstrzygnięcie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w zakresie ustalenia warunków umowy sprzedaży energii elektrycznej (art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504 ze zm.) nie może dotyczyć świadczeń już wykonanych.
Przewodniczący SSN Andrzej Wasilewski
Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Katarzyna Gonera
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2004 r. sprawy z odwołania Zakładu Energetycznego P. SA w P. przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki z udziałem Polskiego Koncernu Naftowego O. SA w P. o zawarcie umowy, na skutek kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Okręgowego w War-szawie-Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 17 września 2003 r. [...]
1. oddalił kasację
2. zasądził od Zakładu Energetycznego P. SA w P. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki 3.600 zł (trzy tysiące sześćset) i na rzecz Polskiego Koncernu Naftowego O. SA w P. 3.600 zł (trzy tysiące sześćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 31 października 2002 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki orzekł zawarcie umowy sprzedaży energii elektrycznej pomiędzy Zakładem Energetycznym P, SA a Polskim Koncernem Naftowym O. SA o treści określonej w załączniku do decyzji. Wnioski złożyły obie strony w związku z brakiem uzgodnień co do wszystkich postanowień umowy. Poprzednia umowa zakupu i sprzedaży energii elektrycznej została zawarta 30 grudnia 1999 r., w której należności z tytułu sprzedaży energii elektrycznej miały być określane według obowiązującej taryfy. W umowie znajdowało się postanowienie, że wszelkie zmiany lub uzupełnienia mogą być dokonywane tylko za pisemną zgodą obu stron z zastrzeżeniem, że zmiany postanowień taryfy dla energii elektrycznej wiążą strony od dnia ich wejścia w życie bez konieczności zmiany umowy. W dniu 5 lipca 2001 r. zaczęła obowiązywać taryfa dla Zakładu Energetycznego P., która w odmienny od dotychczasowego sposób regulowała obliczanie opłaty przesyłowej dla „autoproducentów”, do których należał PKN O. Według nowej taryfy opłaty w stosunku do PKN O. kilkakrotnie wzrosły. Warunkiem wyliczenia opłat na podstawie nowych zasad było przekazanie przez PKN O. informacji o ilości energii elektrycznej produkowanej we własnych źródłach, jednak PKN O. odmówił udzielenia tych informacji. Negocjacje między stronami nie doprowadziły do kompromisu i Zakład Energetyczny P. wypowiedział umowę, która uległa rozwiązaniu z dniem 31 grudnia 2001 r. Mimo to Zakład kontynuował dostarczanie energii naliczając opłaty na dotychczasowych zasadach. Podpisanie kolejnej umowy zostało uzależnione od uregulowania zaległej opłaty według nowych zasad. W projekcie umowy złożonej wraz z wnioskiem do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Zakład Energetyczny P. umieścił postanowienie dotyczące rozliczenia z tytułu opłaty przesyłowej za okres od 5 lipca 2001 r. do 30 czerwca 2002 r. według taryfy z dnia 5 lipca 2001 r. obliczanej przy zastosowaniu wzoru, którego jednym ze wskaźników była ilość wyprodukowanej przez PKN O. energii, przy czym został on zobowiązany do przekazania informacji o tej ilości w poszczególnych miesiącach tego okresu. Ustalając treść umowy Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie uwzględnił tego postanowienia. Uznał, że decyzja ma charakter konstytutywny, a zatem rozstrzygnięcie może dotyczyć jedynie stanu przyszłego. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie ma kompetencji do rozstrzygania kwestii rozliczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania wcześniejszych umów, gdyż należy to do właściwości sądów powszechnych. Ponadto przedsiębiorstwa energetyczne nie mogą uzależniać zawarcia umowy od zapłacenia spornych należności, gdyż stanowiłoby to niedozwoloną formę wywierania presji na dłużnika.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty