Wyrok SN z dnia 9 grudnia 2004 r. sygn. II PK 77/04
Wygaśnięcie prawa ochronnego na wzór użytkowy stosowany razem z opatentowanym wynalazkiem nie ma wpływu na wysokość udziału tego wynalazku w efektach uzyskiwanych w rezultacie jego zastosowania, ustaloną w okresie stosowania łącznie obu tych projektów wynalazczych.
Przewodniczący SSN Maria Tyszel
Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Barbara Wagner (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2004 r. sprawy z powództwa Bogumiła K. przeciwko „M.” L. SA w L. o zapłatę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 29 października 2003 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Poznaniu, pozostawiając temu Sądowi orzeczenie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 29 października 2003 r. [...], oddalił apelację M. L. SA w L. od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 27 marca 2003 r. [...] zasądzającego od strony pozwanej M. L. SA na rzecz powoda Bogumiła K. kwoty: 36.975,43 zł z ustawowymi odsetkami od 10 sierpnia 1995 r., 7.865,35 zł z odsetkami od 1 marca 1996 r. oraz 12.191,75 zł z odsetkami od 1 marca 1997 r. i oddalającego powództwo w pozostałym zakresie.
Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i ich prawna ocena: Bogumił K. jest twórcą wynalazku pod tytułem „zamek wierzchni do drzwi”. W dniu 19 października 1994 r. Urząd Patentowy udzielił wynalazkowi patentu [...], trwającego od 5 września 1990 r. W pierwszym okresie stosowania zamka wierzchniego do drzwi, to jest od 1 stycznia 1992 r. do 31 grudnia 1992 r. produkcja i zbyt przyniosły stronie pozwanej zysk w kwocie 147.938 zł. M. L.SA ustalił udział powoda w wynalazku w odniesieniu do konstrukcji całego zamka „TD 11” (nazwa handlowa TUR1) na 10 % efektów ekonomicznych i przyjął ustalone wynagrodzenie na poziomie 5 % efektów. Na podstawie § 37 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 czerwca 1984 r. w sprawie projektów wynalazczych (Dz.U. Nr 33 poz. 178 ze zm.) strona pozwana wypłaciła Bogumiłowi K. kwotę 739,70 zł. W drugim roku stosowania wynalazku, przy osiągnięciu przez M. L. zysku w kwocie 152.256 zł i zachowaniu takich samych kryteriów obliczania efektów ekonomicznych, wypłacono powodowi kwotę 739,70 zł. W trzecim roku stosowania wynalazku - w okresie od 1 stycznia 1994 r. do 31 grudnia 1994 r. - zysk strony pozwanej wyniósł 275.947 zł, a powodowi wypłacono wynagrodzenie w kwocie 1.376,30 zł. Za czwarty rok stosowania wynalazku - za okres od 1 stycznia 1995 r. do 31 grudnia 1995 r. - przy zysku M. L. w kwocie 174.787 zł, wypłacono Bogumiłowi K. 874 zł, a za piąty rok przy zysku wynoszącym 270.927 zł, powód otrzymał 1.354,60 zł. W wynalazku Bogumiła K. - zamku TUR 1, nie była zamontowana wkładka WP -10. W 1992 r. wraz z zamkiem TUR 1 stosowany był inny projekt wynalazczy w postaci zamka TD 1. Strona pozwana nie prowadziła prac badawczo - rozwojowych. Z uwagi na 30% udział zamka TD 1 w zamku TUR 1 w roku 1992, Sąd zasądził na rzecz powoda 70% wynagrodzenia, zaś za pozostałe lata, od 1993 r. do 1996 r., pełne wynagrodzenie wraz z należnymi odsetkami.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
