Postanowienie SN z dnia 20 października 2004 r. sygn. IV CK 91/04
Przepis art. 192 pkt 3 k.p.c. nie ma zastosowania do oceny skutków procesowych zbycia przez wnioskodawcę w toku postępowania o zniesienie współwłasności praw do rzeczy wspólnej.
Sędzia SN Jan Górowski (przewodniczący)
Sędzia SN Maria Grzelka (sprawozdawca)
Sędzia SN Tadeusz Żyznowski
Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Krystyny i Józefa małżonków B. przy uczestnictwie Sławomira S., Henryki S. i Miasta Ł. o zniesienie współużytkowania wieczystego i zniesienie współwłasności, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 20 października 2004 r. kasacji uczestniczki postępowania Henryki S. od postanowienia Sądu Okręgowego w Łomży z dnia 5 listopada 2003 r.
uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Łomży do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w instancji kasacyjnej.
Uzasadnienie
(...) Sąd Rejonowy w Łomży postanowieniem z dnia 20 marca 2003 r. zniósł współwłasność budynku mieszkalnego oraz współużytkowanie wieczyste działki w ten sposób, że prawa do budynku i gruntu przyznał uczestnikowi postępowania, a na rzecz wnioskodawców zasądził spłatę w kwocie 67 996,46 zł. Ustalił, że możliwe jest wydzielenie w budynku dwóch samodzielnych lokali mieszkalnych, tj. jednego na parterze i drugiego na piętrze, oraz możliwy jest podział działki, poza gruntem niezbędnym do funkcjonowania budynku, na dwie części. Uznał jednak, że ze względu na to, iż w przypadku ustanowienia odrębnej własności lokali zmieniłby się dotychczasowy charakter nieruchomości oraz obniżyłaby się jej wartość wnioskodawcy nie mogli skutecznie domagać się podziału budynku przez ustanowienie w nim odrębnej własności lokali. Za istotną uznał Sąd Rejonowy ponadto okoliczność, że pomiędzy wnioskodawcami i uczestnikiem postępowania oraz pomiędzy uczestnikiem i jego matką zamieszkującą na parterze budynku, istnieje konflikt wyrażający się wzajemną niechęcią a nawet wrogością co uniemożliwia stworzenie stanu prawnego będącego źródłem narastania tego konfliktu. Mając na względzie, że wnioskodawcy mają własne inne mieszkanie, a ich wniosek w istocie zmierza do zagwarantowania praw matce wnioskodawczyni i uczestnika, a nie samym wnioskodawcom oraz że dom powstał w przeważającym stopniu dzięki staraniom i nakładom uczestnika postępowania Sąd Rejonowy przyznał wszystkie prawa do nieruchomości uczestnikowi. Odnośnie do nakładów przedstawionych przez wnioskodawców do rozliczenia, na które w znacznej części składały się nakłady matki Henryki S., sprzedane przez nią w toku niniejszego postępowania wnioskodawcom, Sąd Rejonowy przyjął, że za okres do wprowadzenia się do budynku nie były one możliwe do oceny, natomiast za okres późniejszy podlegały rozliczeniu w sposób wynikający z opinii biegłego Janusza S. Jako prawną podstawę orzeczenia Sąd Rejonowy wskazał art. 212 § 2 k.c. i art. 623 k.p.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
