Uchwała SN z dnia 30 września 2003 r. sygn. I KZP 25/03

Nie jest dopuszczalne wznowienie postępowania mandatowego, ani postępowania przeprowadzonego na podstawie art. 101 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148) i zakończonego wydaniem postanowienia o odmowie uchylenia mandatu karnego, ponieważ orzeczenie to nie kończy prawomocnie postępowania sądowego w rozumieniu art. 113 § 1 k.p.s.w. w zw. z art. 540 § 1 in principio k.p.k.

Przewodniczący: sędzia SN F. Tarnowski.

Sędziowie SN: R. Sądej, J. Skwierawski (sprawozdawca).

Zastępca Prokuratora Generalnego: R.A. Stefański.

Sąd Najwyższy w sprawie Jolanty O. po rozpoznaniu, przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Apelacyjny w Ł., postanowieniem z dnia 10 czerwca 2003 r, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy dopuszczalne jest wznowienie postępowania, przeprowadzonego na podstawie art. 101 ustawy z 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148) i zakończonego orzeczeniem?"

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

UZASADNIENIE

Przedstawione Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne wyłoniło się w następującej sytuacji procesowej.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. wydał w dniu 15 lipca 2002 r. mandat karny kredytowany, którym nałożył na Jolantę O. grzywnę w wysokości 250 zł za popełnienie wykroczenia określonego w art. 93 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126 ze zm.), polegającego na użytkowaniu przez ukaraną, bez wymaganego pozwolenia, lokalu jako biura radcy podatkowego.

Po pokwitowaniu odbioru mandatu, ukarana uiściła grzywnę w dniu 20 lipca 2002 r. W tym samym dniu Jolanta O. złożyła w Wydziale Grodzkim Sądu Rejonowego w Ł., na podstawie art. 101 k.p.s.w., wniosek „o uchylenie prawomocnego mandatu oraz podjęcie czynności w celu sprawdzenia podstaw do uchylenia mandatu karnego", twierdząc, że ukarana została za czyn niezawiniony przez nią.

Postanowieniem z dnia 19 września 2002 r. Sąd ten odmówił uchylenia prawomocnego mandatu stwierdzając, że ukarana, jako użytkownik „przedmiotowego obiektu, wypełnia znamię podmiotowe wskazanego przepisu", a użyty w art. 101 § 1 k.p.w. zwrot: „czyn nie będący czynem zabronionym jako wykroczenie" wyłącza możliwość kontroli w trybie przewidzianym w tym przepisie kwestii zasadności rozstrzygnięcia w przedmiocie winy. Sąd zaprezentował pogląd, zgodnie z którym „uchylenie mandatu może nastąpić jedynie wtedy, gdy grzywnę nałożono za czyn nie będący czynem zabronionym jako wykroczenie, a więc za takie zachowanie, które nie wypełnia znamion wykroczenia".

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się