Wyrok SN z dnia 22 sierpnia 2003 r. sygn. I PK 214/02
Pełnomocnikiem procesowym pracownika (art. 465 § 1 k.p.c.) może być przedstawiciel związku zawodowego, w którym pracownik nie jest zrzeszony.
Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera
Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Józef Iwulski (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2003 r. sprawy z powództwa Jana C. przeciwko Wytwórni Aparatury Wtryskowej „P.-M." Spółce z o. o. w M. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rzeszowie z dnia 29 listopada 2001 r. [...]
oddalił kasację.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 30 czerwca 1999 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Mielcu oddalił powództwo Małgorzaty Ś. i Jana C. przeciwko Wytwórni Aparatury Wtryskowej „P.-M." Spółce z o.o. w M. o uznanie za bezskuteczne wypowiedzeń umów o pracę. Sąd pierwszej instancji ustalił, że powódka Małgorzata Ś. była zatrudniona na stanowisku szlifierza i w związku z redukcją etatów prowadzoną przez pozwanego pracodawcę została wytypowana do zwolnienia ze względu na niską ocenę przydatności do zatrudnienia. Powód Jan C. był zatrudniony na stanowisku portiera-dozorcy i został wytypowany do zwolnienia w związku z likwidacją trzech etatów portierów-dozorców. Sąd Rejonowy ustalił również, że zwolnienia powodów nastąpiły w ramach zwolnień grupowych, bowiem zarząd pozwanej podjął w dniu 1 września 1998 r. uchwałę o wszczęciu przygotowań do zwolnienia 120 pracowników z powodu spadku zamówień i ograniczenia produkcji. O zamiarze przeprowadzenia zwolnień grupowych został powiadomiony Rejonowy Urząd Pracy w M. oraz organizacje związków zawodowych. Zarząd pozwanej Spółki nie doszedł do porozumienia ze związkami zawodowymi co do regulaminu zwolnień grupowych i w dniu 4 listopada 1998 r. wydał regulamin określający zasady postępowania w sprawach dotyczących pracowników objętych zamiarem zwolnienia z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. W dniu 5 listopada 1998 r. zarząd pozwanej zwrócił się do organizacji związkowych z informacją o zamiarze zwolnienia pracowników. Powódka nie była członkiem związków zawodowych i żadna organizacja związkowa nie objęła jej ochroną przed zwolnieniem z pracy. Powód Jan C. jako członek NSZZ „Solidarność" został natomiast objęty ochroną związkową gdyż organizacja zakładowa wyraziła sprzeciw wobec zamiaru zwolnienia go z pracy. Pracodawca konsultował zamiar rozwiązania umowy o pracę z powodem z Zarządem Regionalnym NSZZ „Solidarność", który również nie wyraził zgody na rozwiązanie umowy. Wypowiedzenia umów o pracę doręczono powódce w dniu 9 listopada, zaś powodowi w dniu 27 listopada 1998 r. Sąd pierwszej instancji uznał roszczenia powodów za nieuzasadnione, gdyż przyczyny wypowiedzeń umów o pracę są konkretne i prawdziwe. Pozwany pracodawca nie naruszył art. 2-4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.; obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.), bowiem o zamiarze zwolnień grupowych został powiadomiony Urząd Pracy i organizacje związkowe, a wobec braku porozumienia ze związkami zawodowymi został wydany regulamin zwolnień. Według Sądu Rejonowego, powód Jan C. jako przewodniczący organizacji związkowej na szczeblu wydziału nie podlega ochronie przed zwolnieniem, a powódka nie była zgłoszona do ochrony przez związki zawodowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
