13.12.2002

Wyrok SN z dnia 13 grudnia 2002 r. sygn. III RN 96/02

Organ Policji ma obowiązek cofnąć pozwolenie na broń, jeżeli posiadacz przechowuje ją w sposób nienależyty, a w okolicznościach sprawy istnieje uzasadniona obawa, że w przyszłości też postąpi podobnie (art. 11 ust. 1 zdanie drugie w związku z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych, Dz.U. Nr 6, poz. 43 ze zm.).

Przewodniczący SSN Andrzej Wasilewski

Sędziowie SN: Józef Iwulski (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2002 r. sprawy ze skargi Janusza R. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 5 czerwca 2000 r. [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2002 r. [...]

oddalił rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł rewizję nadzwyczajną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 marca 2002 r. [...]. Zarzucił rażące naruszenie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz.U. Nr 6, poz. 43 ze zm.), art. 21 i art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) w związku z art. 178 ust. 1 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483) oraz w związku z art. 5 ust. 3 i art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych, a także w związku z pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 października 1990 r. w sprawie określenia organów właściwych do wydawania pozwoleń na broń, ustalenia wzorów pozwoleń na broń oraz określenia istotnych części broni i amunicji (Dz.U. Nr 76, poz. 452 ze zm.), a także art. 80 k.p.a. w związku z art. 59 ustawy o NSA.

Przebieg postępowania był następujący. Decyzją z dnia 10 lutego 2000 r., Komendant Wojewódzki Policji w P cofnął Januszowi R. pozwolenie na posiadanie broni gazowej. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że przyczyną cofnięcia pozwolenia była utrata przez Janusza R. broni w okolicznościach wskazujących na niedopełnienie przez niego obowiązku właściwego jej zabezpieczenia. Organ pierwszej instancji zaakcentował, że „skutkiem tego broń dostała się w ręce osób niepowołanych i może być użyta sprzecznie ze swym przeznaczeniem i interesem porządku publicznego”. Jako podstawę prawną decyzji, Komendant Wojewódzki Policji w P wskazał art. 11 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych oraz § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 października 1990 r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów ustawy o broni, amunicji i materiałach wybuchowych na poszczególne rodzaje broni białej oraz przedmioty, których używanie może zagrażać bezpieczeństwu publicznemu (Dz.U. Nr 76, poz. 451 ze zm.).

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty