Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2002 r. sygn. II UKN 443/01
Przepis art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) nie uzależnia prawa do renty rodzinnej wdowy pozostającej z mężem w chwili jego śmierci we wspólności majątkowej małżeńskiej (ustawowej lub umownej) od spełnienia warunku pozostawania z nim we wspólnym pożyciu.
Przewodniczący SSN Beata Gudowska
Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Maria Tyszel
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2002 r. sprawy z wniosku Alfredy W. przeciwko Wojskowemu Biuru Emerytalnemu w G. o rentę rodzinną na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 maja 2001 r. [...]
zmienił zaskarżony wyrok, poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z dnia 26 czerwca 2000 r. [...] oraz decyzję Wojskowego Biura Emerytalnego w G. z dnia 4 listopada 1998 r. [...] w ten sposób, że przyznał wnioskodawczyni Alfredzie W. prawo do renty rodzinnej po Czesławie W. od dnia 1 lipca 1998 r.,
zasądził od Wojskowego Biura Emerytalnego w G. na rzecz wnioskodawczyni Alfredy W. 300 zł (trzysta) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu przed Sądami obu instancji i w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 4 listopada 1998 r. Wojskowe Biuro Emerytalne w G. po rozpoznaniu wniosku Alfredy W. z dnia 27 lipca 1998 r. odmówiło przyznania jej prawa do renty rodzinnej po zmarłym mężu Czesławie W.
Odwołanie wnioskodawczyni od tej decyzji zostało oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z siedzibą w Gdyni z dnia 26 czerwca 2000 r. [...]. Sąd ustalił, że mąż wnioskodawczyni zmarł 1 lipca 1998 r., a sama wnioskodawczyni od 1985 r. nieprzerwanie przebywa w Stanach Zjednoczonych. Między nią i zmarłym mężem nie istniała w chwili śmierci wspólność małżeńska chociaż ustawowa wspólność majątkowa nie była zniesiona. Brak bowiem było zarówno wspólności gospodarczej jak i więzi fizycznej i duchowej. Wprawdzie wnioskodawczyni przekazywała rodzinie zarobione za granicą pieniądze, jednak były one przeznaczone dla córek. Mężowi przysyłała jedynie okazjonalnie drobne prezenty. Oceniając spełnienie warunków określonych w art. 41 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), do którego odsyła przepis art. 24 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36 ze zm.), Sąd stwierdził, że wnioskodawczyni osiągnęła wiek wymagany przepisem art. 41 ust. 1. Nie spełniła natomiast określonego w art. 41 ust. 3 wymogu pozostawania w chwili śmierci męża we wspólności małżeńskiej i nie miała ustalonego prawa do alimentów. Zgodnie z orzeczeniami Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 1997 r., IIUKN 122/97 ( OSNAPiUS z 1998 r. nr 6, poz. 189), z dnia 8 stycznia 1999 r., IIUKN 320/98 (OSNAPiUS z 2000 r. nr 5, poz. 191) i z dnia 6 marca 1997 r., II UKN 17/97 (OSNAPiUS z 1997 r. nr 23, poz. 477) pod pojęciem wspólności małżeńskiej rozumie się rzeczywisty związek łączący małżeństwo, obejmujący wspólne zamieszkanie i prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego, wspólne pożycie, wierność i pomoc we współdziałaniu dla dobra założonej przez siebie rodziny. W związku z długotrwałym pobytem wnioskodawczyni za granicą wszystkie więzi między małżonkami ustały.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
