Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2001 r. sygn. IV KKN 578/00
Oczywistą zasadność kasacji wiązać należy przede wszystkim z oceną trafności uchybień, jakie, stosownie do obowiązku wynikającego z treści art. 526 § 1 k.p.k. oraz na podstawach wskazanych w art. 523 § 1 k.p.k., zostały w skardze podane, a które - w granicach zaskarżenia i podniesionych zarzutów (art. 536 k.p.k.) - rozważane są przez sąd kasacyjny. Jeśli ocena co do zaistnienia przynajmniej jednego uchybienia (art. 436 w zw. z art. 518 k.p.k.), jako powodującego konieczność wzruszenia prawomocnego wyroku w nie mniejszym niż oznaczony w skardze zakresie zaskarżenia i zgodnie ze wskazanym w niej (na korzyść) kierunkiem, nie nasuwa żadnych wątpliwości i zastrzeżeń, których wyjaśnieniu służy przeprowadzenie w tej kwestii rozważań w toku kontrakdyktoryjnej rozprawy, to określony przepisem art. 535 § 3 k.p.k. warunek uwzględnienia kasacji w całości wobec jej oczywistej zasadności jest spełniony.
Przewodniczący: sędzia SN J. Musioł.
Sędziowie SN: D. Rysińska (sprawozdawca), J. Szewczyk.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2001 r. sprawy Jana B. - w trybie art. 535 § 3 k.p.k. - oskarżonego z art. 87 § 1 k.w., art. 94 § 1 k.w. w zw. z art. 45 ust. 1 pkt 1 i art. 87 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, z powodu kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 8 marca 2000 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
