Wyrok SN z dnia 24 lipca 2001 r. sygn. I PKN 546/00
Przepis art. 382 KPC nie stanowi podstawy zgłoszenia w kasacji zarzutów braku wszechstronnego rozważenia zebranego materiału i przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów, nienależytego wyjaśnienia sprawy oraz nierozpoznania jej istoty.
Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski
Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Katarzyna Gonera
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2001 r. sprawy z powództwa Bożeny C. przeciwko Domowi Pomocy Społecznej w O. o przywrócenie do pracy na dotychczasowe warunki, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 11 kwietnia 2000 r. [...]
oddalił kasację i zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka Bożena C. w pozwie przeciwko Domowi Pomocy Społecznej w O. żądała ustalenia, że w sposób skuteczny uchyliła się od skutków swego oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę na mocy porozumienia stron, a ponadto żądała przywrócenia do pracy.
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Olkuszu wyrokiem z dnia 16 grudnia 1999 r. oddalił powództwo. Ustalił, że powódka była zatrudniona u strony pozwanej od dnia 18 stycznia 1999 r. na stanowisku starszego instruktora do spraw kulturalno-oświatowych. W dniu 10 września 1999 r. dyrektor strony pozwanej w obecności dwu pracownic oświadczył powódce, że zostaje zwolniona z pracy na podstawie art. 52 § 1 KP i chciał jej wręczyć pismo o rozwiązaniu umowy o pracę. Powódka odmówiła przyjęcia pisma, wobec czego jego treść została jej odczytana. Z pisma tego wynikało, że przyczyną rozwiązania umowy o pracę był zabór mienia na szkodę mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w O. w dniu 1 września 1999 r. Tego samego dnia powódka rozmawiała jeszcze z dyrektorem, który zasugerował jej, że może napisać podanie o zwolnienie z pracy na swój wniosek. Dyrektor dodał, że „ze zwolnieniem dyscyplinarnym nie ma przyszłości”. Powódka złożyła takie podanie, wnosząc o rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron. Dyrektor strony pozwanej wyraził na to zgodę. Czyn powódki, który był przyczyną decyzji dyrektora o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, polegał na tym, że w dniu 1 września 1999 r. powódka odbierała ze sklepu wędlinę dla pensjonariuszy pozwanego Domu i dostarczyła jej mniej niż wynikało to z rachunków. Stwierdzał to protokół podpisany przez kierownika działu gospodarczego, magazynierkę i kierowniczkę kuchni.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
