Postanowienie SN z dnia 23 marca 2000 r. sygn. I PKN 671/99

„Wykrycie” uchwały Sądu Najwyższego nie dotyczącej tego samego sto­sunku prawnego nie stanowi podstawy wznowienia postępowania (art. 403 § 3 KPC).

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 marca 2000 r. sprawy z powództwa Władysława G. przeciwko Urzędowi Gminy w D.B. o wznowienie postępowania, na skutek kasacji powoda od postanowienia Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy z dnia 6 sierpnia 1999 r. [...]

postanowił:

oddalić kasację.

Uzasadnienie

Władysław G. wniósł w pozwie z 7 maja 1993 r. o przywrócenie do pracy w pozwanym Urzędzie Gminy w D.B. W uzasadnieniu podał, że rozwiązano z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z dniem 2 kwietnia 1993 r. z powodu przebywa­nia w pracy w stanie nietrzeźwości w dniu 16 marca 1993 r. Według powoda fakt ten nie miał miejsca.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu wyrokiem z dnia 20 października 1993 r. oddalił powództwo. Sąd ten ustalił, że powód zatrudniony był w pozwanym Urzędzie Gminy, jako inspektor do spraw wodociągów od dnia 19 lutego 1973 r. do 2 kwietnia 1993 r. Dnia 16 marca 1993 r. w pozwanym Urzędzie odbyło się posiedzenie Zarządu Gminy. Tego dnia powód, nie informując przełożonych ani nie wpisując się do książki wyjść, opuścił zakład pracy, udał się do miejscowej hydroforni celem ustalenia przy­czyny braku wody w urzędzie, a następnie z powodu złego samopoczucia pojechał do lekarza do odległego o I. Około godziny 17 powód powrócił do Urzędu Gminy, gdzie trwało posiedzenie zarządu. W związku z tym, że tego dnia czas pracy wszystkich pracowników urzędu wydłużony był do godziny 17 , poproszono powoda o zreferowanie jednego z tematów omawianych na posiedzeniu. Jak zeznali świadkowie, powód przybył na posiedzenie zarządu w stanie nietrzeźości. Czuć było od niego woń alkoholu, miał niewyraźną mowę, nieskoordynowane ruchy, zachowywał się w sposób arogancki i obraźliwy. Podjęte próby wezwania policji nie powiodły się, powód zaś opuścił zakład pracy twierdząc, że jest już „po godzinach”. W proto­kole z posiedzenie zarządu odnotowano, że pracownik Władysław G. przyszedł do pracy w stanie wskazującym na spożycie alkoholu. Fakt ten w pisemnych oświadczeniach potwierdzili wszyscy członkowie zarządu. Od następnego dnia, tj. 17 marca 1993 r. do dnia 6 maja 1993 r., powód przebywał na zwolnieniu lekarskim. Pozwany pismem z dnia 30 marca 1993 r. rozwiązał z powodem umowę o pracę na podstawie art. 52 KP podając jako przyczynę rozwiązania ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, tj. przebywanie w pracy w stanie nietrzeźwości. Sąd Rejonowy uznał za udowodnione, że powód przebywał w pracy w stanie nietrzeźwości, w związku z czym zakład pracy prawidłowo postąpił rozwiązując z nim umowę o pracę.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się