Wyrok SN z dnia 31 marca 2000 r. sygn. II UKN 460/99
Sprawa o sprostowanie protokołu powypadkowego funkcjonariusza Służby Więziennej nie należy do drogi sądowej przed sądem pracy.
Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar, Jadwiga Skibińska-Adamowicz
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2000 r. sprawy z powództwa Marka M. przeciwko Zakładowi Śledczemu w B. o sprostowanie treści protokołu powypadkowego, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 27 maja 1999 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i poprzedzający go wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Białymstoku z dnia 7 lutego 1999 r. [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi Rejonowemu, pozostawiając mu orzeczenie o kosztach postępowania.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku wyrokiem z dnia 27 maja 1999 r. oddalił apelację powoda Marka M. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Białymstoku z dnia 9 lutego 1999 r. [...], oddalającego jego powództwo przeciwko Aresztowi Śledczemu w B. o sprostowanie protokołu powypadkowego. W sprawie tej ustalono, że Wydział Kadr Centralnego Zarządu Służby Więziennej w W. oraz organizacja związkowa przy Centralnym Ośrodku Służby Więziennej w K. zorganizowali w dniach 21-23 lutego 1997 r. mistrzostwa Służby Więziennej w badmintonie. Udział w tych zawodach sportowych zgłosił powód będący funkcjonariuszem Aresztu Śledczego w B. W czasie rozgrywania meczu w dniu 21 lutego 1998 r. powód doznał zerwania ścięgna Achillesa lewej nogi. Komisja powypadkowa uznała to zdarzenie za wypadek pozostający w związku z pełnieniem służby i powodowi przyznano jednorazowe odszkodowanie w kwocie 2.948,40 zł na mocy decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w B. z dnia 20 listopada 1997 r. Następnie jednak postanowieniem Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia 9 lutego 1998 r. uchylono, jako niezgodny z prawem, protokół powypadkowy z dnia 7 kwietnia 1998 r, a w dniu 19 lutego 1998 r. komisja powypadkowa nie uznała tego zdarzenia za wypadek pozostający w związku z pełnieniem służby. Na tle takich ustaleń Sąd drugiej instancji przyjął, że udział powoda w rekreacyjnych zawodach sportowych miał charakter dobrowolny, przeto nie można doszukać się związku tych czynności sportowych ze służbą bądź w interesie służby, nawet bez polecenia przełożonych, w ujęciu art. 67 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. Nr 61, poz. 283 ze zm.) w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków przy pracy i chorób pozostających w związku z pełnieniem służby w Milicji Obywatelskiej (Dz.U. Nr 53, poz. 345 ze zm.). Sąd ten uznał, że podczas tych zawodów sportowych powód nie wykonywał obowiązków służbowych ani poleceń przełożonych. Nie były to również działania podjęte w interesie służby, za jakie można uznać zachowania funkcjonariusza podjęte nawet bez polecenia w czasie wolnym od służby, jeżeli należały one do obowiązków służbowych i wynikały z istoty pełnionej przez niego funkcji. Udział powoda w zawodach badmintonowych nie należał do jego obowiązków służbowych jako funkcjonariusza Służby Więziennej, a tym bardziej radcy prawnego, który w ten sposób sprawdzałby lub doskonalił swoje umiejętności w interesie służby więziennej. Sąd Okręgowy nie uwzględnił zarzutu naruszenia praw nabytych do jednorazowego odszkodowania, którego powód nie otrzymał, ponieważ decyzja w tym zakresie została uznana za nieważną.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
