Wyrok SN z dnia 13 lipca 2000 r. sygn. II UKN 431/99
Prawo do renty na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) zależało od wykazania czasowego, a nie przyczynowego związku powstania całkowitej niezdolności do pracy z uczęszczaniem do szkoły.
Przewodniczący SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Maria Tyszel, Barbara Wagner
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2000 r. sprawy z wniosku Edyty K. obecnie M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w B. o rentę, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 2 czerwca 1999 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 15 lutego 1999 r. i odrzucił odwołanie.
Uzasadnienie
Edyta K.-M., w dniu 8 września 1988 r., w czasie, gdy była uczennicą szkoły ponadpodstawowej, doznała w wypadku komunikacyjnym obrażeń ciała z urazem głowy i wstrząśnieniem mózgu. Jej pierwszy wniosek o przyznanie prawa do renty inwalidzkiej na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), zgłoszony z powołaniem się na skutki tego wypadku, został oddalony decyzją organu rentowego z dnia 16 czerwca 1992 r. Organ rentowy stwierdził wówczas, że skutki wypadku nie spowodowały całkowitego inwalidztwa przed ukończeniem przez wnioskodawczynię nauki, czyli przed dniem 15 maja 1990 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
