Wyrok SN z dnia 2 grudnia 1999 r. sygn. III RN 105/99
"Kradzież towaru" nie może być utożsamiana ze "zniszczeniem towaru", o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. Prawo celne (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312 ze zm.).
Przewodniczący: SSN Andrzej Wasilewski (autor uzasadnienia)
Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca), Andrzej Wróbel
Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 1999 r. sprawy ze skargi Jana K. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 19 grudnia 1997 r. [...] w przedmiocie wymiaru cła, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 1998 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i oddalił skargę.
Uzasadnienie
Dyrektor Urzędu Celnego w S. decyzją z dnia 13 maja 1995 r. przekazał pod osłoną karnetu TIR [...] towar, przewożony przez Spółkę Cywilną Międzynarodowy Transport Drogowy „P." - Jan K. w K. z Niemiec do Składu Celnego „P." w B., celem dokonania odprawy celnej ostatecznej przez Dyrektora Urzędu Celnego w W. Jednakże przedmiotowy towar nie został dostarczony w wyznaczonym terminie ani do wskazanego, ani też do innego urzędu celnego, co było równoznaczne z naruszeniem przez posiadacza karnetu TIR obowiązku, o którym stanowi art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. Prawo celne (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312 ze zm. - powoływanej nadal jako: Prawo celne) w związku z art.36 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencji TIR), sporządzonej w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 17, poz.76). W tej sytuacji Dyrektor Urzędu Celnego w W. decyzją z dnia 7 marca 1997 r. [...]dokonał wymiaru należności celnych, która następnie została utrzymana w mocy decyzją wydaną na podstawie art. 24, art. 42 i art. 45 ust. 3 Prawa celnego oraz art. 28 i art. 36 Konwencji TIR przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł w dniu 19 grudnia 1997 r. [...]. W uzasadnieniu tej decyzji Prezes Głównego Urzędu Ceł podniósł w szczególności, że przewoźnik przyczynił się w znacznym stopniu do wprowadzenia towaru na polski obszar celny z pominięciem kontroli celnej, bowiem zamiast do Urzędu Celnego w W., wskazanego w manifeście karnetu TIR, przywiózł towar w dniu 14 maja 1995 r. do B., gdzie w nocy na zaparkowany samochód na niestrzeżonym terenie, nieznani sprawcy dokonali napadu rabunkowego. Prowadzone w tej sprawie śledztwo nie doprowadziło do wykrycia sprawców rabunku i zostało umorzone przez Prokuraturę Rejonową w G.M. W ocenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł, w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiły natomiast okoliczności, które uzasadniałyby uznanie skradzionego towaru za wolny od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 38 Prawa celnego, bowiem użyte w tym przepisie określenie „zniszczenie" towaru nie obejmuje przypadków jego „kradzieży".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
