Wyrok SN z dnia 9 listopada 1999 r. sygn. II UKN 181/99
Dorosłe rodzeństwo, mimo wspólnego zamieszkiwania i udzielania sobie pomocy w ponoszeniu kosztów utrzymania, nie pozostaje z sobą w tego rodzaju związku, który uzasadnia przyznanie renty rodzinnej po śmierci jednego z nich (art. 38 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 40 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).
Przewodniczący: SSN Maria Tyszel
Sędziowie SN: Beata Gudowska (sprawozdawca), Jerzy Kuźniar
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 1999 r. sprawy Sabiny W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w Ł. o rentę rodzinną, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19 stycznia 1999 r. [...]
oddalił kasację.
Uzasadnienie
Sabina W., siostra Józefa W., z którym wspólnie zamieszkiwała i opiekowała się jako inwalidą wojennym od 1940 roku, złożyła po jego śmierci wniosek o rentę rodzinną. Organ rentowy - Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Ż. świadczenia tego odmówił wskazując, że wnioskodawczyni nie spełniła warunków wymaganych w przepisach art. 24 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68 ze zm.) w związku z art. 38 ust. 1 pkt 2 i art. 40 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o z.e.p.”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
