Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606492)
      • Kadry i płace (26072)
      • Obrót gospodarczy (88689)
      • Rachunkowość firm (3729)
      • Ubezpieczenia (35724)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    04.12.1998 Obrót gospodarczy

    Wyrok SN z dnia 4 grudnia 1998 r. sygn. I PKN 486/98

    Zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 KPC z uwagi na toczące się postępowanie karne nie jest obligatoryjne i zależy od rozważenia wpływu ustaleń postępowania karnego na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej. Podniesienie w kasacji zarzutu naruszenia tego przepisu wymaga ponadto wykazania istotnego wpływu jego naruszenia na wynik sprawy.

    Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca)

    Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Maria Mańkowska.

    Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 1998 r. sprawy z powództwa: 1. „B.” SA w W., 2. „B. - N.S.” Sp. z o.o. w N.S. przeciwko Krzysztofowi J. o zapłatę, na skutek kasacji pozwanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 30 kwietnia 1998 r. [...]

    1. oddalił kasację,

    2. zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 375 (trzysta siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

    Uzasadnienie

    Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Nowym Sączu wyrokiem z dnia 21 października 1997 r. zasądził od pozwanego Krzysztofa J. na rzecz powodów „B.” SA w W. i „B. N.S.” Spółki z o.o. w N.S. kwotę 9.902 zł. Sąd ten ustalił, że 16 marca 1991 r. pozwany zawarł umowę o pracę na budowie zagranicznej z Centralą Handlu Zagranicznego Budownictwa „B.” Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w N.S. Zgodnie z tą umową pracował jako kierownik budowy w Niemczech, w S. Pozwany wypowiedział umowę ze skutkiem na 12 lutego 1993 r. Otrzymał wszystkie należne mu świadczenia, z wyjątkiem premii motywacyjnej. Pozwany założył osobiste konto w Deutsche Bank AG S., na które wpływały środki finansowe, i którymi dysponował jako kierownik budowy. Tylko on mógł dysponować kontem. Pozwany zgłosił 6 lutego 1993 r. zapotrzebowanie na 10.000 DM. Dyspozycja przelewu na jego konto tej kwoty została wydana 10 lutego 1993 r. Dnia 12 lutego pozwany sporządził raport finansowy za luty, z którego wynika, że saldo na początku miesiąca wynosiło kwotę 10604,70 DM, a w ciągu miesiąca otrzymał środki w kwocie 16.714,01 zł . Z tej kwoty 8963,52 DM otrzymał od kierownika innej budowy - J., a 7.750,49 DM ten sam kierownik przelał na konto firmy „M.”. Pozwany dołączył do raportu zestawienie wydatków, w którym ujął kwotę 20,48 DM z tytułu zamknięcia konta. Raport został zatwierdzony przez Pełnomocnika Rejonu S. Pozwany wydał 12 lutego dyspozycję zamknięcia konta, a bank wystawił rozliczenie konta ze względu na jego likwidację. Saldo wynosiło 20,48 DM. Bank zaznaczył, że konto będzie można zamknąć dopiero wówczas, jeżeli jego właściciel w ciągu miesiąca od otrzymania noty zawiadamiającej o zamknięciu nie zgłosi żadnych zarzutów. Tego samego dnia na konto pozwanego wpłynęła kwota 10.000 DM jako przekaz od „B.” a pozwany również tego dnia na swoją dyspozycję o godzinie 13,46 otrzymał (pobrał) kwotę 9490,78 DM. Kwota ta została zaksięgowana 15 lutego 1993 r. Pozwany wyjechał z Niemiec 13 lutego. W czerwcu 1993 r. B.J. poprosił pozwanego o podpisanie pełnomocnictwa do dysponowania jego kontem. Pozwany odmówił i zaproponował, że pojedzie do S. wyjaśnić sprawę. W listopadzie pozwany zwrócił się o natychmiastową wypłatę premii motywacyjnej, a w grudniu pełnomocnik Rejonu S. poinformował go, że nie spełnił warunków do uruchomienia premii motywacyjnej, między innymi, z powodu nierozliczenia się całkowitego z kontraktu. Deutsche Bank Filia S. udzielając odpowiedzi na pytania Sądu poinformował, że pozwany miał w tym Banku rachunek w okresie od 10 marca 1991 r. do 1 grudnia 1994 r., że sam pozwany wydał dyspozycję wypłaty kwoty 9490,78 DM oraz, że konto zostało zamknięte na jego polecenie z 21 października 1994 r. Do tego dnia na koncie pozwanego były przeprowadzane operacje bankowe. Ani Bank ani pozwany nie wskazali by osoba trzecia była upoważniona do dysponowania kontem. Pozwany nie udowodnił by konto zostało zamknięte definitywnie 12 lutego 1993 r. Skoro pozwany działaniem swoim naraził powodów na szkodę, powinien ją naprawić na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego (art. 471 i 472 KC w związku z art. 300 KP).

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    Powiązane dokumenty
    • Odwołanie od decyzji ZUS – co może zrobić płatnik składek
    • Jak reagować w przypadku reklamy stanowiącej nieuczciwą konkurencję
    • USTAWA z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego Art./§ 177
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.