Wyrok SN z dnia 27 stycznia 1998 r. sygn. II UKN 477/97
Przepis art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym do 31 sierpnia 1997 r. - umożliwiała nabycie prawa do renty inwalidzkiej przez pracownika zaliczonego do I lub II grupy inwalidów w okresie nie objętym ochroną ubezpieczeniową pod warunkiem wypracowania na nowo wymaganego pięcioletniego stażu ubezpieczeniowego, przypadającego w ostatnim dziesięcioleciu przed złożeniem wniosku rentowego.
Przewodnicząc SSN: Maria Mańkowska
Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Zbigniew Myszka (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 1998 r. sprawy z wniosku Henryki Ł. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w A. o rentę inwalidzką na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 30 lipca 1997 r. [...]
oddalił kasację.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku wyrokiem z dnia 30 lipca 1997 r. oddalił apelację Henryki Ł. od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 27 maja 1997 r. [...], oddalającego odwołanie wnioskodawczyni od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w A. z dnia 6 maja 1996 r. odmawiającej wnioskodawczyni przyznania prawa do renty inwalidzkiej. Sąd Apelacyjny przyjął za bezsporne okresy ubezpieczenia: zatrudnienia do 20 kwietnia 1989 r., a następnie wykonywania działalności gospodarczej do 28 lutego 1995 r. oraz przebywania na zasiłku chorobowym do 12 kwietnia 1995 r. Wnioskodawczyni również nie kwestionowała ustaleń Sądu pierwszej instancji o zaliczeniu jej od października 1994 r. do III grupy inwalidów, a następnie do II grupy od 6 listopada 1996 r. Na tle takich ustaleń Sąd Apelacyjny wskazał, że wnioskodawczyni nie spełnia jednej z koniecznych przesłanek nabycia prawa do renty inwalidzkiej według dyspozycji art. 32 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.). W tym zakresie konstatacje prawne nie były kwestionowane w apelacji wnioskodawczyni. Równocześnie Sąd Apelacyjny uznał brak podstaw prawnych do zastosowania wobec wnioskodawczyni reguł zawartych w art. 34 ust. 2 ustawy o z.e.p., które mają charakter szczególny w stosunku do przepisów art. 32 i 33 tej ustawy, ponieważ ułatwiają otrzymanie renty inwalidzkiej osobom, które nie spełniają wymagań określonych w tych przepisach. Zdaniem tego Sądu nie może to jednak oznaczać, że inwalidzi II grupy, posiadający 5 letni okres zatrudnienia w ostatnim dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku rentowego, w każdym przypadku nabywają prawo do renty inwalidzkiej na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy o z.e.p., ponieważ taka interpretacja tej normy prowadziłaby „do ograniczenia zastosowania art. 32 tej ustawy tylko do inwalidów III grupy, zaś inwalidzi I i II grupy nabywaliby prawo do renty na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy”. Tymczasem zwrot zawarty w art. 34 ust. 2 ustawy o z.e.p. „od ustania poprzedniego zatrudnienia” oznacza wymaganie zatrudnienia po stwierdzonym inwalidztwie I lub II grupy, którego nie spełniała wnioskodawczyni, która bezspornie nie pracowała po dacie zakwalifikowania jej do II grupy inwalidów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
