Wyrok SN z dnia 19 stycznia 1998 r., sygn. I CKN 424/97
Naruszenie prawa materialnego będące następstwem jego błędnej wykładni (art. 3931 pkt 1 k.p.c.) polega na mylnym zrozumieniu treści zastosowanego przepisu. Ta postać naruszenia obejmuje także ustalenie treści ogólnych pojęć prawnych, do których należą zasady współżycia społecznego.
Przewodniczący: sędzia SN E. Skowrońska-Bocian. Sędziowie SN: H. Ciepła, T. Żyznowski (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 1998 r. na rozprawie sprawy z powództwa Józefa B. przeciwko Eligii B. o rozwód, na skutek kasacji pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 4 marca 1997 r. sygn. akt (...)
oddalił kasację.
Uzasadnienie
Rozwiązując małżeństwo powoda Józefa B. z jego winy, zawarte z pozwaną Eligią B. dnia 31 marca 1967 r. w Urzędzie Stanu Cywilnego w K., sądy obu instancji ustaliły, że z tego małżeństwa urodziło się troje dzieci - obecnie pełnoletnich i samodzielnych. Strony nie zawierały umowy majątkowej. Przyczyną nieporozumień - początkowo zgodnego pożycia - było: odmowa pożycia małżeńskiego ze strony pozwanej oraz kierowane przez nią zarzuty w stosunku do męża o rozluźnienie (zaniechanie) więzi z kościołem, oraz zbyt niskie zarobki. Od stycznia 1988 r. powód podjął pracę w Z.G. Do rodziny przyjeżdżał w piątek i pozostawał do poniedziałku rano. Od kwietnia 1989 r. do grudnia 1990r. pozwana przebywała w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, gdzie pracowała. Powód pokrył koszty podróży. Małżonkowie prowadzili korespondencję ze sobą. Powód opiekował się trójką dzieci oraz ciotkami pozwanej, będącymi w podeszłym wieku (80 i 84 lata). Od 1991 r. powód pozostaje w związku faktycznym z inną kobietą; o tej znajomości wcześniej poinformował pozwaną. Pozwana planowała powrót do domu we wrześniu 1990 r., a powróciła w grudniu 1990 r. Powód po wyprowadzeniu się z domu w grudniu 1990 r. wspomagał finansowo dzieci. Małżonkowie od grudnia 1990 r. nie spotykają się. Pożycie fizyczne ustało w kwietniu 1989 r. W dacie rozstania się małżonków stan zdrowia pozwanej był dobry. Była ona osobą zdrową. Obecnie uległ pogorszeniu, lecz pozwana nie wymaga opieki lub pomocy drugiej osoby. Wraz z córką i zięciem zajmuje mieszkanie M-4. Ten lokal powód otrzymał w związku z pełnieniem funkcji. Pozwana utrzymuje się z wykonywanej pracy zawodowej w wymiarze 1/2 etatu, uzyskując z tego tytułu kwotę 308 zł brutto miesięcznie. Z tytułu zaliczenia do drugiej grupy inwalidów pozwana otrzymuje rentę w wysokości 36,91 zł. Zarobione w USA 10 000 dolarów pozwana podzieliła pomiędzy dzieci. Także uzyskane pieniądze ze sprzedaży dwóch zabudowanych nieruchomości (pozostałych po zmarłych ciotkach) pozwana przekazała dzieciom. Powód pracuje zarobkowo i osiąga z tego tytułu kwotę 4785 zł. Sąd pierwszej instancji - po wyczerpującym i wszechstronnym wyjaśnieniu wszystkich okoliczności charakteryzujących pożycie stron i ich aktualną sytuację życiową - przedstawił szczegółową i wnikliwie poddaną analizie oraz obszernie uzasadnioną motywację, stwierdzającą, że odmowa pozwanej zgody na rozwód jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego i dlatego nie została przez tenże sąd uwzględniona.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
