Postanowienie SN z dnia 17 stycznia 1997 r. sygn. I PKN 59/96
1. Wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji nie może być wyższa od wartości przedmiotu sporu.
2. Rozpoznanie sprawy w części dotyczącej żądania zasądzenia roszczenia pieniężnego bez określania jego wysokości w konkretnej kwocie pieniężnej, oznacza jedynie rozpoznanie sprawy w zakresie twierdzonej podstawy faktycznej powództwa. Oddalenie powództwa w takiej sytuacji nie stanowi oddalenia nieokreślonych roszczeń pieniężnych.
3. Wskazanie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie (art. 3933 KPC) polega na podaniu konkretnych przepisów prawa materialnego lub procesowego, które zdaniem skarżącego zostały naruszone oraz wyjaśnieniu na czym naruszenie tych przepisów ma polegać. Warunków tych nie spełnia powołanie w kasacji różnych przepisów, ale bez wskazania, że to właśnie te przepisy zostały naruszone.
Przewodniczący SSN: Teresa Flemming-Kulesza
Sędziowie SN: Józef Iwulski (sprawozdawca), Andrzej Wróbel
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 1997 r. na posiedzeniu niejawnym, sprawy z powództwa Zygmunta K. przeciwko Hucie „K.” S.A. w D.G. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 19 września 1996 r. [...]
postanowił:
odrzucić kasację
Uzasadnienie
Powód Zygmunt K. wniósł o zasądzenie od Huty „K.” SA w D.G. między innymi kwoty 20 000 000 starych złotych tytułem „jednorazowego odszkodowania”, ze względu na „doprowadzenie do pogorszenia jego stanu zdrowia”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
