Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 1997 r. sygn. I PKN 79/97
Odwołanie pracownika zatrudnionego na podstawie powołania w drodze konkursu na czas określony przed upływem oznaczonego terminu, nie stanowi nadużycia prawa (art. 8 KP) jeżeli pracodawca nie działał w złej wierze lub w celu szykany pracownika.
Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski
Sędziowie SN: Adam Józefowicz (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 1997 r. sprawy z powództwa Janusza W. przeciwko Zakładowi Opieki Zdrowotnej w L. o przywrócenie do pracy na poprzednio zajmowane stanowisko, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu z dnia 28 listopada 1996 r. [...]
1) oddalił kasację,
2) zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 164 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód Janusz W. wystąpił z powództwem przeciwko Zespołowi Opieki Zdrowotnej w L. o uznanie za bezskuteczne odwołania go ze stanowiska ordynatora Oddziału Chorób Wewnętrznych.
Pozwany Zespół Opieki Zdrowotnej wniósł o oddalenie powództwa.
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Lipnie wyrokiem z dnia 6 sierpnia 1996 r. oddalił powództwo i nie obciążył powoda kosztami postępowania w sprawie. Sąd ustalił, że powód Janusz W. po wygraniu konkursu został powołany przez dyrektora Zespołu Opieki w L. na stanowisko ordynatora Oddziału Chorób Wewnętrznych na czas określony od 7 listopada 1994 r. do 7 listopada 2000 r. Pełniący obowiązki dyrektora Zespołu Opieki Zdrowotnej Andrzej J. pismem z dnia 1 marca 1996 r. odwołał powoda ze stanowiska ordynatora z tym dniem, oświadczając w tym piśmie, że utrzymuje nadal z powodem stosunek pracy. Powód zarzucił, że w czasie odwołania był członkiem zarządu zakładowej organizacji związkowej oraz członkiem Okręgowej Izby Lekarskiej, do których pozwany nie zwrócił się o opinię, pomimo iż odwołał powoda ze stanowiska ordynatora bez wypowiedzenia stosunku pracy. Powołując się na przepis art. 70 § 1 KP Sąd uznał, że odwołanie stało się skuteczne w chwili doręczenia oświadczenia o odwołaniu w dniu 1 marca 1996 r. Roszczenie powoda dotyczy odwołania ze stanowiska, bowiem stosunek pracy został utrzymany, co nie jest równoznaczne z wypowiedzeniem zmieniającym. Pozwany nie mając zgody zarządu związków zawodowych na wypowiedzenie stosunku pracy, utrzymał z powodem stosunek pracy. Wojewoda Włocławski, jako organ założycielski powierzając obowiązki dyrektora nowej osobie nie ograniczył zakresu jej obowiązków. Dlatego, zdaniem Sądu Rejonowego, pełniący obowiązki dyrektora miał uprawnienie do zarządzania i podejmowania decyzji w zakresie dotyczącym pracowników. Sąd stwierdził, że nie jest władny badać przyczyn odwołania ani rozstrzygać o bezskuteczności odwołania i ocenić, czy zostały naruszone zasady współżycia społecznego lub przysługujące pozwanemu prawo odwołania ze stanowiska zostało użyte w sposób sprzeczny ze społeczno-gospodarczym jego przeznaczeniem.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
