Wyrok SN z dnia 22 maja 1997 r. sygn. II UKN 143/97
1. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, służącą do ustalenia wysokości zasiłku chorobowego osoby prowadzącej działalność gospodarczą, stanowi dochód bieżąco przez nią zadeklarowany (§ 31 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego - jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330 ze zm.).
2. Jeżeli ubezpieczenie trwało krócej niż 12 miesięcy, ustalenie "przeciętnej miesięcznej podstawy wymiaru składek", o której mowa w pkt 1, polega na podzieleniu sumy kwot dochodu bieżącego (miesięcznie) zadeklarowanego przez okres faktycznego ubezpieczenia, a nie przez liczbę miesięcy, w których składki były opłacane (art. 7 ust. 5 zdanie 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą i ich rodzin, jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 46, poz. 250 ze zm.).
Przewodniczący SSN: Andrzej Kijowski
Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 22 maja 1997 r. sprawy z wniosku Marii J. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w W. o podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 30 grudnia 1996 r. [...]
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
