Wyrok SN z dnia 20 maja 1997 r., sygn. II CKN 172/97
Przewodniczący: sędzia SN B. Czech.
Sędziowie SN: G. Bieniek, K. Zawada (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 20 maja 1997 r. na rozprawie J sprawy z powództwa Kazimierza P., Piotra P., Pawła P., Grzegorza P. przeciwko Markowi K. i Adamowi K. o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli, na skutek kasacji powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 listopada 1996 r. sygn. akt (...) uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu w Katowicach do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu sądowi orzeczenie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Przyjęte w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 6 grudnia 1991 r. III CZP108/91, mającej moc zasady prawnej, rozumienie dobrej wiary nie wyklucza stosowania, zgodnie z dotychczasową utrwaloną praktyką, art. 231 § 1 k.c. w wypadkach, w których budowla została wzniesiona przez posiadacza samoistnego w złej wierze, tj. takiego, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że nie jest właścicielem, jeżeli za traktowaniem tego posiadacza na równi z posiadaczem w dobrej wierze przemawiają, ze względu na szczególne okoliczności sprawy, zasady współżycia społecznego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
