Wyrok SN z dnia 15 maja 1997 r., sygn. II CKN 162/97
Przewodniczący: sędzia SN J. Suchecki. Sędziowie SN: M. Sychowicz, L. Walentynowicz
(sprawozdawca).
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 15 maja 1997 r. na rozprawie j sprawy z powództwa Anety K. przeciwko Waldemarowi W. i Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń SA - V Inspektorat w W. o zapłatę, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 7 listopada 1996 r. sygn. akt (...)
oddalił kasację.
W postępowaniu apelacyjnym nie obowiązują ograniczenia w możliwości dokonywania własnych ustaleń przez sąd drugiej instancji.
Uzasadnienie:
Wyrokiem z dnia 4 lipca 1996 r. Sąd Wojewódzki we Wrocławiu zasądził od pozwanych Waldemara W. i Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń SA - V Inspektorat w W. na rzecz powódki Anety K. kwotę 20000 zł z odsetkami od dnia 30 sierpnia 1992 r. tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz ustalił, że pozwani ponoszą odpowiedzialność za następstwa wypadku komunikacyjnego, który nastąpił w dniu 27 listopada 1990 r., mogące u powódki ujawnić się w przyszłości. W pozostałej części powództwo oddalił i orzekł o kosztach procesu. Sąd ten ustalił, że powódka doznała licznych obrażeń ciała w wypadku komunikacyjnym spowodowanym w dniu 27 listopada 1990 r. przez pozwanego Waldemara W., za co został on skazany prawomocnym wyrokiem sądu karnego przez Sąd Rejonowy we Wrocławiu-Śródmieściu w sprawie sygn. akt (...). Po wypadku rozpoznano u poszkodowanej uszkodzenie mózgu, długotrwałą utratę przytomności oraz cięto-darte rany twarzy. Po przebyciu leczenia utrwaliły się u niej zmiany pourazowe w postaci szpecących blizn twarzy i szyi, encefalopatii pourazowej i uszkodzenia ucha wewnętrznego prawego z upośledzeniem słuchu, co odpowiada trwałemu uszczerbkowi na zdrowiu w wysokości 80% i kwalifikują poszkodowaną do drugiej grupy inwalidzkiej. Z ustaleń sądowych wynikało również, że w chwili wypadku powódka była studentką piątego roku na Wydziale Biologii Uniwersytetu (...) w W. oraz miała przyznane stypendium (600 ECU) na miesiąc studiów zagranicznych. Wypadek uniemożliwił jej kontynuowanie studiów przez okres roczny. Aneta K. ukończyła następnie studia w Polsce i podjęła studia doktoranckie we Francji, pobierając stypendium w wysokości 6000 franków. Sąd Wojewódzki uwzględnił roszczenie przewidziane w art. 445 § 1 k.c. w całości, mając na uwadze, że powódka otrzymała wcześniej od pozwanego ubezpieczyciela kwotę 200 mln starych zł. Oddalił natomiast roszczenie odszkodowawcze, przyjmując, że szkody rzeczowe wyrównał już ubezpieczyciel, wypłacając poszkodowanej z tego tytułu kwotę 42 270 400 starych zł. Sąd nie znalazł również przesłanek do przyznania powódce renty (art. 444 § 2 k.c.), natomiast z urzędu ustalił odpowiedzialność pozwanych za następstwa wypadku mogące się ujawnić w przyszłości. Rozpoznając apelację Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 7 listopada 1996 r. obniżył zasądzone zadośćuczynienie do wysokości 10000 zł. i Sąd odwoławczy zwrócił uwagę na to, że skutki wypadku okazały się mniej dotkliwe od prognozowanych, gdyż poszkodowana zachowała sprawność ruchową i intelektualną, kontynuując z powodzeniem studia doktoranckie, a zamieszczone w wyroku ustalenie odpowiedzialności pozwanych zabezpiecza jej roszczenia w razie ujawnienia się ujemnych skutków przebytych urazów w przyszłości. Wyrok ten został zaskarżony kasacją przez powódkę, która wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania. W kasacji powołano obie jej podstawy (art. 393 pkt 1 i 2 k.p.c.), podnosząc zarzut błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania art. 361 k.c. i art. 444 § 2 k.c. oraz naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 322 k.p.c. i art. 382 k.p.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
