Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 21 października 1997 r., sygn. III CZP 34/97
Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie powództwa Skarbu Państwa Komendy wojewódzkiej Policji w S. przeciwko Marianowi K. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 27 maja 1997 r. III CKU 17/97 do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Sądu Najwyższego:
„Czy w sytuacji, gdy wypadek powodujący szkodę w związku z ruchem pojazdu mechanicznego był jednocześnie wypadkiem w drodze ze służby, Skarbowi Państwa, który wypłacił funkcjonariuszowi za zniszczoną odzież odszkodowanie na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz.U. 1972 r. Nr 53, poz. 345 ze zm.) oraz wynagrodzenie za okres zwolnienia lekarskiego na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. 1990 r. Nr 30, poz. 179), przysługuje do sprawcy wypadku roszczenie o zwrot równowartości tych świadczeń?”
podjął następującą uchwałę:
Jeżeli wypadek funkcjonariusza Policji, pozostający w związku z pełnieniem służby, był jednocześnie wypadkiem powodującym szkodę wynikłą z ruchu pojazdu mechanicznego, Skarbowi Państwa, który wypłacił temu funkcjonariuszowi odszkodowanie za zniszczoną odzież na podstawie art. 10 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz.U. 1972 r. Nr 53, poz. 345 ze zm.) oraz uposażenie należne w razie choroby na podstawie art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. 1990 r. Nr 30, poz. 179 ze zm.), przysługuje do sprawcy wypadku roszczenie o zwrot równowartości tych świadczeń.
Uzasadnienie
Skarb Państwa reprezentowany przez Komendę Wojewódzką Policji w S. wystąpił przeciwko Marianowi K. o zapłatę kwoty odpowiadającej wartości świadczeń wypłaconych funkcjonariuszowi Policji poszkodowanemu w pozostającym w związku z pełnieniem służby wypadku komunikacyjnym spowodowanym przez pozwanego. Na świadczenia te złożyły się: 1) odszkodowanie jednorazowe za uszczerbek zdrowia i odszkodowanie za zniszczoną odzież – odpowiednio na podstawie art. 5 i 10 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz.U. 1972 r. Nr 53, poz. 345 ze zm.); 2) uposażenie za okres choroby na podstawie art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. 1990 r. Nr 30, poz. 179 ze zm.). Orzekający w pierwszej instancji Sąd Rejonowy w Piszu i w drugiej instancji Sąd Wojewódzki w Suwałkach przyjęły, że powodowi przysługuje roszczenie zwrotne w stosunku do pozwanego sprawcy wypadku komunikacyjnego, w wyniku czego doszło do prawomocnego zasądzenia odeń całej wypłaconej poszkodowanemu kwoty. Rozpoznając sprawę – na skutek kasacji wniesionej przez Ministra Sprawiedliwości – Sąd Najwyższy przekazał do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego Sądu zagadnienie, czy w odniesieniu do wypłaconych w omówionych okolicznościach świadczeń z tytułu szkód rzeczowych i uposażenia za czas choroby, pracodawcy (Skarbowi Państwa) przysługuje roszczenie zwrotne do sprawcy wypadku. Właściwe rozstrzygnięcie tej kwestii wymaga, zdaniem składu orzekającego, zajęcie stanowiska w kwestiach natury ogólniejszej dotyczących zwłaszcza zasad ewentualnej współodpowiedzialności zobowiązanych do zapłaty z różnych tytułów i podstaw ich wzajemnych rozliczeń po spełnieniu świadczenia, a także odniesienia się do niejednolitych w tej materii poglądów doktryny i orzecznictwa Sądu Najwyższego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
