Wyrok SN z dnia 22 czerwca 1994 r. sygn. II URN 19/94
Czteroletni okres, z którego wynagrodzenie stanowi podstawę wymiaru emerytury (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw - (Dz. U. Nr 104, poz. 405 ze zm.) przypadać może na okres ostatnich 13 lat kalendarzowych przed zgłoszeniem wniosku o wypłatę jeżeli mimo ustalenia prawa do emerytury uprawniony nie pobierał.
Przewodniczący SSN: Stefania Szymańska
Sędziowie SN: Teresa Romer, Maria Tyszel (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Iwony Kaszczyszyn, po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 1994 r. sprawy z wniosku Zygmunta P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o wysokość emerytury na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 9 września 1993 r. [...],
uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 24 maja 1993 r. [...] i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania organowi rentowemu.
Uzasadnienie
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. decyzją z dnia 5 października 1992 r. przyznał Zygmuntowi P., urodzonemu 5 czerwca 1932 r., emeryturę od dnia 6 czerwca 1992 r., zawieszając jej wypłatę wobec dalszego pozostawania wnioskodawcy w zatrudnieniu w pełnym wymiarze czasu pracy. Za podstawę wymiaru emerytury organ rentowy przyjął zarobek wnioskodawcy z lat 1986, 1987 i 1988, to jest z kolejnych 3 lat kalendarzowych przypadających przed zgłoszeniem wniosku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 220,93%.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty