Wyrok SN z dnia 20 lutego 1992 r., sygn. III ARN 47/91
Wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 75, poz. 446 ze ztn.) oznacza, że przesłanka z art. 15 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, pozostawania w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania w stosunku pracy co najmniej 180 dni lub podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej działalności przez okres co najmniej 180 dni, nie dotyczy osób bezrobotnych po urlopach wychowawczych, i tym samym osoby te nabywają prawo do zasiłku dla bezrobotnych niezależnie od długotrwałości okresu, jaki upływa od momentu zakończenia urlopu wychowawczego do chwili zarejestrowania się w organie zatrudnienia.
Przewodniczący: sędzia J. Borkowski.
Sędziowie SN: A. Józefowicz, J. Kwaśniewski, J. Łętowski, W. Sanetra (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 1992 r. sprawy ze skargi Elżbiety D. na decyzję Wojewody (...) z dnia 18 października 1990 r. nr (...) w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnego, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 1990 r.
uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 grudnia 1990 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Elżbiety D. na decyzję Wojewody (...) z dnia 18 października 1990 r. nr (...) w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
