Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 24 stycznia 1991 r., sygn. V KZP 32/90
1. Hurtowa sprzedaż alkoholu prowadzona przez podmiot gospodarczy nie wyczerpuje znamion przestępstwa określonego w art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. nr 35, poz. 230 z późn. zm.).
2. Uchylanie się od uiszczenia należności podatkowych przez osobą dokonującą hurtowego obrotu napojami alkoholowymi może stanowić występek z art. 94 ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (j.t. Dz.U. z 1984 r. nr 22, poz. 103) niezależnie od tego, czy sprawca dokonał tego obrotu za zezwoleniem czy bez zezwolenia lub wbrew jego warunkom.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Generalnego z dnia 11 grudnia 1990 r., przekazanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. nr 45, poz. 241 z późn. zm.) składowi siedmiu sędziów w celu wyjaśnienia następujących zagadnień prawnych: „1. Czy hurtowa sprzedaż alkoholu prowadzona przez podmiot gospodarczy jest sprzedażą napojów alkoholowych w rozumieniu art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. nr 35, poz. 230 z późn. zm.)? 2. Czy dokonywanie obrotu napojami alkoholowymi bez zezwolenia i bez uiszczenia należności podatkowych może być przedmiotem występku z art. 94 ustawy karnej skarbowej.” – uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.
Uzasadnienie
I
1. Stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w sprawie pierwszego zagadnienia prawnego znajduje uzasadnienie w następującej argumentacji: Ustawa z 26.X.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. nr 35, poz. 230 z późn. zm.) stanowi niewątpliwie kontynuacją rozwiązań prawnych zawartych w ustawie z 27.IV.1956 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz.U. nr 12, poz. 62), jak również w zatytułowanej identycznie ustawy z 10.X.1959 r. (Dz.U. nr 69, poz. 434). Zarówno instytucja, jak i preambuły wspomnianych aktów prawnych nie pozostawiają wątpliwości co do tego, że przedmiotem ich regulacji jest „prawidłowe funkcjonowanie społeczeństwa, jego instytucji i poszczególnych obywateli w zakresie życia i wychowania w trzeźwości, a w poszczególnych przypadkach przedmiotem ochrony, w zależności od okoliczności i charakteru złamanego zakazu mogą być różne, bardziej konkretne dobra takie, jak np. zdrowie, właściwe funkcjonowanie rodziny, opieki i młodzieży” (por. przykładowo P. Gosieniecki i J. Kalinowski: Przestępstwa z art. 43 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, NP 1985, nr 6, s. 38).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
