Uchwała SN z dnia 6 września 1991 r., sygn. I PZP 40/91
Przewodniczący: sędzia SN J. lwulskl (sprawozdawca).
Sędziowie SN: T. Flemming-Kulesza, J. Skibińska-Adamowicz.
Sąd Najwyższy z udziałem Prokuratora S. Trautsolta, w sprawie z powództwa Andrzeja Ł. przeciwko Urzędowi Wojewódzkiemu w T. o wynagrodzenie za prace, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu postanowieniem z dnia 31 lipca 1991 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:
Czy wynagrodzenie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.), podlega podwyższeniu na podstawie przepisów o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w sferze budżetowej, a w przypadku odpowiedzi negatywnej - czy wynagrodzenie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.), oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy?
podjął następującą uchwałę:
Wynagrodzenie przewidziane w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr31, poz. 214 ze zm.) nie podlega podwyższeniu na podstawie przepisów o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w sterze budżetowej. Wynagrodzenie to oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
