Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 9 listopada 1988 r., sygn. III PZP 27/88
Przewodniczący: Prezes SN T. Szymanek. Sędziowie SŃ: B. Błachowska (współsprawozdawca), E. Brzeziński, A. Filcek, M. Sadowski (sprawozdawca), J. Wasilewski, Z. Zaziemski.
Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej, B. Skirzyńskiego, po rozpoznaniu wniosku Ministra Sprawiedliwości, skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące pytanie prawne:
Czy jest dopuszczalne zasądzenie na rzecz pracownika, który wykonywał pracę za granicą na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (jedn. tekst D z U. z 1986 r. Nr 19, poz. 101), należnego mu w walucie niewymienialnej wynagrodzenia lub ekwiwalentu za urlop w walucie wymienialnej?
w przypadku odpowiedzi twierdzącej -
Czy należy zasądzać wynagrodzenie w walucie wymienialnej w procentowo ustalonej części transferowanej do kraju, a pozostałą część w złotówkach, czy też niezależnie od postanowień umownych w zakresie transferu lub w przypadku braku takich postanowień - w walucie wymienialnej w całości?
w przypadku odpowiedzi negatywnej na I pytanie -
Czy mając na uwadze okoliczność, iż wyrok zasądzający należność w walucie niewymienialnej jest praktycznie niemożliwy do realizacji na terenie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, nie jest celowe i prawnie uzasadnione zasądzanie tej należności w złotówkach (według jakiego kursu)?
podjął następującą uchwałę i nadał jej moc zasady prawnej:
Wynagrodzenie i ekwiwalent za urlop wypoczynkowy należne pracownikowi z tytułu pracy za granicą, wykonywanej na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (jedn. tekst: Dz. U. z 1986 r. Nr 19, poz. 101), przypadające do wypłaty za granicą w walucie niewymienialnej - w części w jakiej zgodnie z umową stron ulegały przekazaniu przez zakład pracy do kraju na rachunek walutowy pracownika - podlegają zasądzeniu jako równowartość wyrażona w walucie wymienialnej. W części nie objętej obowiązkiem takiego przekazania należności te podlegają zasądzeniu jako równowartość wyrażona w pieniądzu polskim, według średniego kursu bieżącego waluty.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
