Wyrok SN z dnia 27 maja 1985 r., sygn. I CR 144/85
Wykazanie przez przewoźnika, że ze względu na okoliczności faktyczne utrata przesyłki mogła nastąpić z jednej lub z kilku przyczyn przewidzianych w art. 17 ust. 4 lit. d konwencji CMR z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238), w tym również na skutek naturalnej podatności towaru na samozapalenie, stwarza domniemanie prawne z art. 18 ust. 2 CMR, zwalniające przewoźnika od opartej na zasadzie ryzyka odpowiedzialności odszkodowawczej za spalenie się przesyłki. Wysyłający może to domniemanie obalić, jeżeli udowodni, że szkoda nie jest następstwem żadnej z tych przyczyn szczególnych.
Przewodniczący: sędzia SN T. Bukowski (sprawozdawca). Sędziowie SN: J. Sokołowski, M. Sychowicz.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Zghidi Moheddine ben K. - Przedsiębiorstwa Zagranicznego w Ł. przeciwko Pekaes Auto -Transport w W. o 564209,70 zł na skutek rewizji strony-powodowej od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 29 października 1984 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
