Uchwała SN z dnia 10 lipca 1981 r., sygn. III CZP 33/81
Przewodniczący: sędzia SN J. Ignatowicz.
Sędziowie SN: H. Dąbrowski, A. Wielgus (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w S. przeciwko Bożenie R. o eksmisję z mieszkania po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 23 kwietnia 1981 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:
Czy osoba, przeciwko której spółdzielnia mieszkaniowa skierowała powództwo o eksmisję z mieszkania, może skutecznie obronić się przed eksmisją zarzutem, że przysługuje jej do tego mieszkania pierwszeństwo przewidziane w art. 145 ustawy o spółdzielniach i ich związkach, mimo że wcześniej praw z tego przepisu nie uzyskała w drodze decyzji spółdzielni lub wyroku sądowego?" udzielił następującej odpowiedzi:
W sprawie, w której spółdzielnia budownictwa mieszkaniowego żąda eksmisji osoby zajmującej lokal mieszkalny pozostały po by. tym członku, któremu przysługiwało spółdzielcze prawo do lokalu typu lokatorskiego, osoba ta nie może skutecznie bronić się zarzutem, że przysługuje jej, jako osobie bliskiej, roszczenie e przyjęcie do spółdzielni i przydzielenie zajmowanego lokalu (art. 145 ustawy o spółdzielniach i ich związkach). Roszczenie to może być dochodzone bądź w odrębnym procesie, bądź w powództwie wzajemnym; w pierwszym wypadku sąd zawiesza postępowanie w sprawie (art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c.), w drugim przekazuje sprawę właściwemu sądowi wojewódzkiemu (art. 204 § 2 k.p.c.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
