Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 23 marca 1979 r., sygn. V PZP 11/78
Przewodniczący: Prezes SN F. Rusek. Sędziowie SN: A. Filcek (sprawozdawca), W. Formański, T. Kasiński (współsprawozdawca), S. Rejman, T. Szymanek, Z. Zaziemski.
Sąd Najwyższy z udziałem Prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, K. Soboty, po rozpoznaniu wniosku Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy o Sądzie Najwyższym pod rozpoznanie składu siedmiu sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące pytanie prawne:
Czy postanowienie ust. 2 art. 18 układu zbiorowego pracy dla przemysłu maszynowego z dnia 30 grudnia 1974 r. w brzmieniu: Przy pracach wykonywanych przez pracowników płatnych miesięcznie w warunkach. szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych i niebezpiecznych wynagrodzenie powinno być ustalone w ramach obowiązującej tabeli płac na poziomie wyższym od wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na pozostałych analogicznych stanowiskach w danym przedsiębiorstwie stanowi o nabyciu przez zainteresowanych pracowników uprawnień podmiotowych do żądania dodatkowego wynagrodzenia, czy też jest tylko normą instrukcyjną, adresowaną do kierownictwa zakładu pracy?"
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
