Wyrok SN z dnia 14 listopada 1979 r., sygn. I PRN 137/79
Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (Dz. U. Nr 51, poz. 330 z późn. zm.) jednostka kierująca może rozwiązać umowę o pracę z pracownikiem skierowanym do pracy za granicą za dwutygodniowym wypowiedzeniem, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami organizacyjno-produkcyjnymi budowy (usługi) eksportowej. Przez wyrażenie: gdy to jest uzasadnione potrzebami organizacyjno-produkcyjnymi budowy (usługi) eksportowej" należy rozumieć nie tylko nieprzewidziane zmiany w organizacji pracy, lecz także takie zachowanie się zatrudnionego za granicą pracownika, które koliduje z wymienionymi potrzebami, utrudniając wykonawstwo podjętego zadania eksportowego, i w świetle którego staje się na nieprzydatny lub mało przydatny w procesie pracy zamierzonej na osiągnięcie celu określonego kontraktem przewidującym wykonanie przez stronę polską budowy lub usługi eksportowej na rzecz zagranicznego kontrahenta.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
