Wyrok SN z dnia 29 września 1977 r., sygn. I PRN 137/77
Lekarzowi, któremu zlecono pełnienie w dniu roboczym, całodobowego dyżuru, przypadającego częściowo na godziny jego normalnej pracy, objętej wypłacanym mu miesięcznym wynagrodzeniem za pracę, nie przysługuje odrębne wynagrodzenie za dyżur pełniony w tych godzinach.
Przewodniczący: sędzia SN W. Formański.
Sędziowie SN: A. Filcek (sprawozdawca), A. Szczurzewski.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 15 września 1977 r. sprawy z wniosku Zdzisława B. przeciwko Zespołowi Opieki Zdrowotnej w W. o wynagrodzenie za dyżury na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sadu Najwyższego od wyroku Okręgowego Sadu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 29 grudnia 1976 r.
uchylił zaskarżony wyrok i oddalił odwołanie wnioskodawcy od orzeczenia Terenowej Komisji Rozjemczej w Kępnie z dnia 26 stycznia 1976 r. oraz wniosek o zapłatę za okres od I grudnia 1975 r. do 30 listopada 1976 r.
Uzasadnienie
Wnioskodawca domagał się wyrównania wynagrodzenia za 24-godzinne dyżury lekarskie za okres od I grudnia 1974 r. do 30 listopada 1975 r. Wnioskodawca twierdził, że takie dyżury zlecane mu były również w dni robocze. Musiał on wówczas przyjmować wszystkich chorych zgłaszających się do szpitala i nie mógł w pełni wykonać pracy obciążającej go jako ordynatora oddziału położniczego. pracę na oddziale zmuszony był wykonywać po godzinach ordynacji. W tych okolicznościach wnioskodawca kwestionował zasadność wypłacania mu wynagrodzenia tylko za 16 godzin dyżuru.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
