Uchwała SN z dnia 22 kwietnia 1975 r., sygn. III CZP 15/75
Przewodniczący: sędzia Z. Trybulski (sprawozdawca). Sędziowie: W. Maruczyński, S. Dmowski.
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Zdzisława, Krystyny i Ryszarda W. przeciwko Henryce K. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym następującego zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Rzeszowie postanowieniem z dnia 31 października 1974 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:
Czy w procesie o zachowek z powództwa małoletnich zstępnych wydziedziczonego zstępnego w ważnym testamencie spadkodawcy może spadkobierca testamentowy jako pozwany kwestionować legitymację czynną powodów dowodzeniem, że wydziedziczenie jest bezzasadne?"
uchwalił:
Spadkobierca testamentowy pozwany o zachowek przez zstępnych żyjącego wydziedziczonego zstępnego spadkodawcy nie może skutecznie, w tym procesie kwestionować legitymacji czynnej powodów, opierając się na zarzucie, że wydziedziczenie ich wstępnego było bezpodstawne. Spadkobierca testamentowy, który ma interes prawny w takim ustaleniu, może w odrębnym procesie wytoczonym przeciw wydziedziczonemu zstępnemu spadkodawcy oraz przeciw zstępnym tego wydziedziczonego żądać ustalenia, że wydziedziczenie to było bezpodstawne; interes prawny może polegać na tym, że zachowek wydziedziczonego zstępnego wynosiłby połowę wartości jego udziału spadkowego, a zachowek jego zstępnych dwie trzecie wartości ich udziałów (art. 991 § 1 i art. 1011 k.c.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
