Postanowienie SN z dnia 24 stycznia 1974 r., sygn. III PRN 1/74
Sąd powszechny staje się powołany do rozpoznania sprawy ze stosunku pracy, należącej do właściwości komisji rozjemczych na podstawie przepisów dekretu z dnia 25 lutego 1954 r. o zakładowych komisjach rozjemczych (Dz.U. Nr 10, poz. 35), jeżeli organ ten nie rozstrzygnął sprawy wskutek nie osiągnięcia jednomyślności. Dopuszczalność drogi sądowej w tym wypadku nie jest uwarunkowana koniecznością zgłoszenia przez pracownika - w terminie z art. 10 ust. 2 wskazanego dekretu - do komisji rozjemczej żądania skierowania sprawy do sądu ani też złożeniem w tym terminie pozwu w sądzie.
Wniesienie przez pracownika pozwu do sądu po upływie 14 dni od zawiadomienia go przez komisję rozjemczą o nie-rozstrzygnięciu sprawy nie powoduje bezskuteczności tej czynności prawnej z mocy art. 167 k.p.c. i przepisy art. 168 oraz nast. k.p.c. nie mają w takim wypadku zastosowania.
Przewodniczący: sędzia W. Formański.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
