Wyrok SN z dnia 16 lipca 1971 r., sygn. III CRN 208/71
Bony towarowe PKO S.A. nie są wartościami dewizowymi w rozumieniu ustawy dewizowej (Dz. U. z 1952 r. Nr 21, poz. 133). Ustawa ta w art. 2 i 3 wyczerpująco wylicza rodzaje wartości dewizowych, którymi obrót jest zabroniony, rozszerzająca zaś interpretacja tych przepisów jest niedopuszczalna.
Nie ma więc w zasadzie przeszkód prawnych, aby osoba posiadająca bony towarowe PKO sprzedała je lub podarowała innej osobie. Jedyne ograniczenie obrotu bonami towarowymi PKO wynika z art. 6 ustawy z dnia 13.VII.1957 r. o zwalczaniu spekulacji i ochronie interesów nabywców oraz producentów rolnych w obrocie handlowym (Dz. U. Nr 39, poz. 171) (obecnie art. 224 k.k.), według którego podlega karze ten, kto nie będąc do tego uprawniony, skupuje w celu odprzedaży z zyskiem towary nabyte w kraju za waluty obce wpłacone w kraju lub za granicą albo dokumenty uprawniające do otrzymania tych towarów. Nie ma natomiast przepisu, który by przewidywał karę dla sprzedawcy bonów towarowych, chyba że on sam nabył je przedtem w sposób nielegalny i odprzedaje dalej z zyskiem (art. 6 § 2 ustawy).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
