Wyrok SN z dnia 26 czerwca 1969 r., sygn. II PR 217/69
W sytuacji konkretnego zagrożenia całkowitą ślepotą szukanie pomocy i porady u wybitnych specjalistów oraz w znanym zakładzie leczniczym nie może być uznane za zbędne, obowiązek więc zwrócenia związanych z tym wydatków objęty jest przepisem art. 444 § 1 k.c.
Przewodniczący: sędzia J. Krzyżanowski (sprawozdawca). Sędziowie: K. Zieliński, J. Jaroszyński.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Dawida L. przeciwko Przedsiębiorstwu Transportowemu Budownictwa w N. o odszkodowanie, na skutek rewizji obu stron od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Krakowie z dnia 28 listopada 1968 r., zmienił zaskarżony wyrok w pkt I i II w ten sposób, że zasądzoną w pkt I kwotę 94 977 zł obniżył do kwoty 88 875 zł z przyznanymi odsetkami, a zasądzone w pkt II raty renty uzupełniającej określił, jak następuje: a) za czas od 13.XII.1966 r. do 31.XII.1967 r. - po 915 zł miesięcznie, b) za czas od 1.1.1968 r. do 31.XII.1968 r. - po 833 zł miesięcznie, c) za czas od 1.1.1969 r. do 31.XII.1969 r. - po 722 zł miesięcznie i d) za czas po 1.1.1970 r. - po 610 zł miesięcznie, z przyznanymi odsetkami; poza tym obie rewizje oddalił.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
