Uchwała SN z dnia 10 stycznia 1969 r., sygn. III PZP 58/68
Przewodniczący: sędzia K. Miarowski. Sędziowie: M. Piekarski, S. Rejman (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Władysława Ch. przeciwko Przedsiębiorstwu Montażu Elektrycznego Elektrobudowa" w K., po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Katowicach postanowieniem z dnia 10 października 1968 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:
Czy pracownik traci prawo do dodatku za rozłąkę, przewidzianego w § 3 pkt 2 załącznika nr 3 do układu zbiorowego pracy w budownictwie, gdy małżonek jego, również jako pracownik czasowo przeniesiony, przebywa wraz z nim w miejscowości nie będącej miejscem ich stałego zamieszkania?"
powziął następującą uchwałę:
Pracownik nie traci prawa do dodatku za rozłąkę, przewidzianego w § 3 pkt 2 załącznika nr 3 do układu zbiorowego pracy w budownictwie z dnia 15 marca 1958 r., gdy małżonek jego, również jako pracownik czasowo przeniesiony, przebywa wraz z nim w miejscowości nie będącej miejscem ich stałego zamieszkania".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
