Wyrok SN z dnia 23 września 1969 r., sygn. II CR 316/69
Jeżeli sąd rozstrzygając o roszczeniu z art. 144 ust. 2 prawa wodnego dojdzie do wniosku, że przyznane w decyzji organu administracji wodnej odszkodowanie jest za niskie, to wówczas powinien poza kwotą przyznaną w tej decyzji zasądzić odszkodowanie dodatkowe. Jeżeli natomiast okaże się, że odszkodowanie przyznane w decyzji organu administracji wodnej nie istnieje lub jest za wysokie, to nie może uchylać tej decyzji w całości czy w części, lecz powinien jedynie ustalić, że odszkodowanie przyznane w tej decyzji nie istnieje lub jest niższe.
Przewodniczący: sędzia B. Łubkowski (sprawozdawca).
Sędziowie: W. Markowski, J. Przybylski.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Zakładów Chemicznych O." z udziałem interwenientów ubocznych: 1) Biura Studiów i Projektów Gospodarki Wodno-Ściekowej Budownictwa Przemysłowego w W. i 2) Skarbu Państwa (Frez. WRN -Wydz. Gosp. Wodnej w K.) przeciwko Stanisławowi W. i z jego powództwa wzajemnego przeciwko Zakładom Chemicznym O." o odszkodowanie, na skutek rewizji pozwanego Stanisława W. od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Krakowie z dnia 26 listopada 1968 r., zmienił zaskarżony wyrok w części uwzględniającej powództwo, jak również częściowo oddalającej powództwo i ustalił, że z kwoty 220 926 zł przyznanej od powoda na rzecz pozwanego decyzją Wydziału Gospodarki Wodnej Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Ch. z dnia 1 marca 1965 r. należy się pozwanemu kwota 132 535 zł oraz że nie należy mu się kwota 33 139 zł;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
