Uchwała SN z dnia 18 lutego 1969 r., sygn. III CZP 134/68
Przewodniczący: sędzia J. Majorowicz. Sędziowie: Z. Wasilkowska (sprawozdawca), B. Łubkowski.
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Józefa A. o ograniczenie władzy rodzicielskiej Kazimiery A. nad dziećmi Józefem i Dariuszem, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Poznaniu postanowieniem z dnia 19 września 1969 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.
Czy na postanowienie umarzające postępowanie nieprocesowe w sprawie, której wszczęcie mogło nastąpić z urzędu, przysługuje zawsze tylko zażalenie?"
udzielił następującej odpowiedzi:
Jeżeli sąd opiekuńczy po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu postępowania nieprocesowego o pozbawienie władzy rodzicielskiej dojdzie do przekonania, że brak jest merytorycznych przesłanek do pozbawienia rodzica tej władzy, powinien dać temu wyraz w sentencji postanowienia, a nie umarzać postępowania. Od takiego postanowienia, jako zawierającego orzeczenie co do istoty sprawy, przysługuje niezależnie od jego formy rewizja (art. 518 k.p.c.)".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
