Wyrok SN z dnia 24 marca 1969 r., sygn. III CRN 419/68
Sprzeczność nawet co do istotnych okoliczności zachodząca między zeznaniami stron, jeżeli jednej stronie sąd dał wiarę, a zeznanie drugiej uznał za niewiarygodne, sama przez się nie przesądza jeszcze o tym, że strona, której zeznaniu odmówiono wiary, dopuściła się czynu niedozwolonego, polegającego na złożeniu świadomie fałszywego zeznania. Do wysnucia takiego wniosku byłoby konieczne ustalenie za pomocą innych jeszcze dowodów, że zeznanie zawierało okoliczności obiektywnie niezgodne z prawdą, oraz że strona zeznająca była tego świadoma.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
